123RF
Efekt zastosowania inhibitorów punktów kontrolnych w rozsianym niedrobnokomórkowym raku płuc
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 28.07.2021
| Tagi: | rak płuc, Chiny, ICI, metaanaliza |
Leczenie inhibitorami punktów kontrolnych istotnie wydłuża czas ogólnego przeżycia u palaczy, a ich zastosowanie jest korzystniejsze od chemioterapii. W przypadku osób, które nie paliły papierosów, inhibitory należy łączyć z chemioterapią – wynika z badań chińskich naukowców.
Palenie papierosów jest najsilniejszym czynnikiem ryzyka raka płuc i wiąże się ze zwiększeniem ekspresji molekuł, na które działają inhibitory punktów kontrolnych. Z tego powodu w teorii palacze papierosów powinni uzyskiwać większe korzyści z zastosowania inhibitorów punktów kontrolnych niż osoby, które nigdy nie paliły papierosów. Na łamach „EClinical Medicine” ukazał się przegląd systematyczny z metaanalizą dotyczący oceny skuteczności działania inhibitorów punktów kontrolnych u pacjentów z rozsianym niedrobnokomórkowym rakiem płuc.
Badacze z Chin zidentyfikowali w sumie 24 randomizowane badania kliniczne obejmujące 13,9 tys. pacjentów. W porównaniu z chemioterapią leczenie inhibitorami punktów kontrolnych istotnie wydłużyło czas ogólnego przeżycia u palaczy (HR = 0,75; 95% CI: 0,69–0,81), ale nie u osób, które nigdy nie paliły (HR = 0,87; 95% CI: 0,74–1,04). W analizie podgrup zastosowanie inhibitorów punktów kontrolnych w monoterapii również poprawiało czas ogólnego przeżycia u palaczy, ale nie u osób, które nigdy nie paliły. Ponadto dodanie inhibitorów punktów kontrolnych do chemioterapii wydłużało czas ogólnego przeżycia u palaczy, a także u osób, które nigdy nie paliły. Natomiast zastosowanie dwóch inhibitorów punktów kontrolnych poprawiało czas ogólnego przeżycia u palaczy, ale nie u osób nigdy niepalących.
Palacze papierosów z rozsianym niedrobnokomórkowym rakiem płuc odnoszą istotną korzyść z zastosowania inhibitorów punktów kontrolnych w porównaniu z chemioterapią. Inhibitory punktów kontrolnych są mniej skuteczne u osób, które nigdy nie paliły papierosów, jednak osoby te mogą odnieść korzyść z dodania inhibitorów punktu kontrolnego do chemioterapii rozsianego niedrobnokomórkowego raka płuc.
Autor notatki: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), HR – Hazard Ratio (hazard względny), OR – Odds Ratio (iloraz szans), RR – Relative Risk (ryzyko względne)
Badacze z Chin zidentyfikowali w sumie 24 randomizowane badania kliniczne obejmujące 13,9 tys. pacjentów. W porównaniu z chemioterapią leczenie inhibitorami punktów kontrolnych istotnie wydłużyło czas ogólnego przeżycia u palaczy (HR = 0,75; 95% CI: 0,69–0,81), ale nie u osób, które nigdy nie paliły (HR = 0,87; 95% CI: 0,74–1,04). W analizie podgrup zastosowanie inhibitorów punktów kontrolnych w monoterapii również poprawiało czas ogólnego przeżycia u palaczy, ale nie u osób, które nigdy nie paliły. Ponadto dodanie inhibitorów punktów kontrolnych do chemioterapii wydłużało czas ogólnego przeżycia u palaczy, a także u osób, które nigdy nie paliły. Natomiast zastosowanie dwóch inhibitorów punktów kontrolnych poprawiało czas ogólnego przeżycia u palaczy, ale nie u osób nigdy niepalących.
Palacze papierosów z rozsianym niedrobnokomórkowym rakiem płuc odnoszą istotną korzyść z zastosowania inhibitorów punktów kontrolnych w porównaniu z chemioterapią. Inhibitory punktów kontrolnych są mniej skuteczne u osób, które nigdy nie paliły papierosów, jednak osoby te mogą odnieść korzyść z dodania inhibitorów punktu kontrolnego do chemioterapii rozsianego niedrobnokomórkowego raka płuc.
Autor notatki: lek. Mikołaj Kamiński
CI – Confidence Interval (przedział ufności), HR – Hazard Ratio (hazard względny), OR – Odds Ratio (iloraz szans), RR – Relative Risk (ryzyko względne)
Patronat naukowy portalu: