Niska aktywność fizyczna i siedzący tryb życia, zwiększa ryzyko hospitalizacji u chorych z rozstrzeniami oskrzeli

Według badania opublikowanego w European Respiratory Journal, dorośli z rozstrzeniami oskrzeli i niskim poziomem aktywności fizycznej lub siedzącym trybem życia mają zwiększone ryzyko hospitalizacji z powodu zaostrzenia po 1 roku.

Prospektywne badanie obserwacyjne obejmowało 64 pacjentów z rozstrzeniami oskrzeli, którzy otrzymali leczenie w szpitalu w Barcelonie w Hiszpanii od marca 2016 r., do sierpnia 2017 r. Badacze ocenili wyjściową czynność płuc pacjentów, jakość życia, tolerancję wysiłku, nasilenie rozstrzenia oskrzeli i stan fizyczny. Aktywność fizyczną rejestrowano przez tydzień za pomocą opaski na ramię, która śledziła codzienne kroki i siedzący tryb życia. Następnie badacze ocenili hospitalizację zaostrzenia oskrzeli i czas do pierwszego zaostrzenia po roku obserwacji.

Piętnastu z 64 pacjentów (23%) było hospitalizowanych z powodu zaostrzenia rozstrzeni oskrzeli w okresie obserwacji. Pacjenci hospitalizowani mieli gorsze wyniki wyjściowe, wykonywali mniej kroków dziennie i ich tryb życia był bardziej siedzący w porównaniu z osobami nie hospitalizowanymi.

Pacjenci, którzy przeszli 6290 kroków lub mniej dziennie lub spędzali co najmniej 7,8 godzin dziennie, wykonując czynności siedzące, mieli większe ryzyko hospitalizacji z powodu zaostrzenia po roku w porównaniu z tymi, którzy chodzili więcej niż 6290 kroków dziennie lub w spędzali mniej czasu w trybie siedzącym (p <. 001). Zgodnie z wynikami, dzienny siedzący tryb życia wynoszący 7,8 godziny lub więcej wiązał się z 5,9-krotnym zwiększeniem ryzyka hospitalizacji zaostrzenia oskrzeli w ciągu 1 roku (P <0,001).

Zdaniem naukowców obiektywnie mierzony siedzący tryb życia pacjentów może służyć jako niezależny predyktor hospitalizacji u chorych z zaostrzeniem oskrzeli.