Otyłość – największe ryzyko zapalenia płuc wywołanego przez COVID-19
W dużym międzynarodowym badaniu pacjentów przyjmowanych na oddział intensywnej terapii (OIT) z COVID-19, prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkiego zapalenia płuc wzrastało stopniowo wraz ze wzrostem wskaźnika masy ciała (BMI) - niezależnie od cukrzycy, nadciśnienie, dyslipidemii, czy nawet częstości palenia. Głównym odkryciem była liniowa korelacja między BMI a potrzebą inwazyjnej wentylacji mechanicznej, po dostosowaniu do wieku, płci i innych określonych czynników ryzyka metabolicznego.
Według naukowców ryzyko było najwyższe dla osób starszych i mężczyzn, ale kolejnym najważniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju ciężkiego zapalenia płuc w przypadku zakażenia była otyłość. Udowodniono również, że otyłość jest jednym z największych czynników ryzyka ciężkiej infekcji COVID-19, szczególnie u młodszych pacjentów.
Wyniki badań, pochodzące od pacjentów biorących udział w doświadczeniu, pozwoliły wyodrębnić rolę różnych kofaktorów metabolicznych i wykazać, że otyłość była głównym wyznacznikiem ciężkiego zapalenia płuc, a nie cukrzyca, czy nadciśnienie.
Co ciekawe, badanie wykazało również „paradoks otyłości” dotyczący śmiertelności po przyjęciu na OIT.
W szczególności, w porównaniu z chudymi pacjentami (BMI <25 kg / m2), osoby z ciężką otyłością (III klasa otyłości, BMI ≥ 40 kg / m2) miały zwiększone ryzyko zgonu w ciągu 28 dni od przyjęcia na OIT. Wpływ otyłości był najbardziej wyraźny u kobiet w wieku poniżej 50 lat.
Wiele badań wykazało, że wśród chorych z COVID-19, osoby z otyłością są bardziej narażone na hospitalizację, przyjęcie na OIOM, wentylację inwazyjną i zgon, ale nie było jasne, czy BMI jest niezależnym czynnikiem ryzyka.
Naukowcy mieli na celu zbadanie związku między BMI a ciężkością zapalenia płuc wywołanego COVID-19 - definiowaną przez potrzebę wentylacji mechanicznej, a także 28-dniową śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny wśród pacjentów przyjętych na OIT. Starano się również oddzielić wpływ BMI od innych metabolicznych czynników ryzyka (cukrzyca, nadciśnienie, dyslipidemia i obecne palenie) oraz zbadać wpływ wieku i płci na wyniki.
Przeprowadzono retrospektywną analizę 1461 pacjentów z potwierdzonym COVID-19 (pozytywny odwrotny test PCR z użyciem wymazu z nosa lub gardła), którzy zostali przyjęci na OIT w 21 ośrodkach od 19 lutego do 11 maja 2020 roku.
Połowa pacjentów miała nadciśnienie (52%), 29% cukrzycę, 29% hiperlipidemię, a 6,5% było palaczami. Prawie trzy czwarte (74%) wymagało inwazyjnej wentylacji mechanicznej, a 36% zmarło w ciągu 28 dni od przyjęcia na OIOM.
Każdy wzrost BMI o 5 kg / m2 wiązał się z 27% wzrostem ryzyka wentylacji mechanicznej w całej kohorcie i 65% zwiększeniem ryzyka tego wyniku u kobiet w wieku poniżej 50 lat, po uwzględnieniu innych czynników ryzyka. Po uwzględnieniu ośrodka, wieku, płci i określonych wcześniej metabolicznych czynników ryzyka, III klasa otyłości (BMI ≥ 40 kg / m2) wiązała się z 68% wzrostem śmiertelności w porównaniu ze szczupłymi pacjentami.
Badacze stwierdzili, że otyłość jest jednym z najważniejszych parametrów identyfikujących grupy ryzyka, osób zagrożonych COVID-19, którzy muszą podjąć dodatkowe środki ostrożności.
Wyniki badań, pochodzące od pacjentów biorących udział w doświadczeniu, pozwoliły wyodrębnić rolę różnych kofaktorów metabolicznych i wykazać, że otyłość była głównym wyznacznikiem ciężkiego zapalenia płuc, a nie cukrzyca, czy nadciśnienie.
Co ciekawe, badanie wykazało również „paradoks otyłości” dotyczący śmiertelności po przyjęciu na OIT.
W szczególności, w porównaniu z chudymi pacjentami (BMI <25 kg / m2), osoby z ciężką otyłością (III klasa otyłości, BMI ≥ 40 kg / m2) miały zwiększone ryzyko zgonu w ciągu 28 dni od przyjęcia na OIT. Wpływ otyłości był najbardziej wyraźny u kobiet w wieku poniżej 50 lat.
Wiele badań wykazało, że wśród chorych z COVID-19, osoby z otyłością są bardziej narażone na hospitalizację, przyjęcie na OIOM, wentylację inwazyjną i zgon, ale nie było jasne, czy BMI jest niezależnym czynnikiem ryzyka.
Naukowcy mieli na celu zbadanie związku między BMI a ciężkością zapalenia płuc wywołanego COVID-19 - definiowaną przez potrzebę wentylacji mechanicznej, a także 28-dniową śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny wśród pacjentów przyjętych na OIT. Starano się również oddzielić wpływ BMI od innych metabolicznych czynników ryzyka (cukrzyca, nadciśnienie, dyslipidemia i obecne palenie) oraz zbadać wpływ wieku i płci na wyniki.
Przeprowadzono retrospektywną analizę 1461 pacjentów z potwierdzonym COVID-19 (pozytywny odwrotny test PCR z użyciem wymazu z nosa lub gardła), którzy zostali przyjęci na OIT w 21 ośrodkach od 19 lutego do 11 maja 2020 roku.
Połowa pacjentów miała nadciśnienie (52%), 29% cukrzycę, 29% hiperlipidemię, a 6,5% było palaczami. Prawie trzy czwarte (74%) wymagało inwazyjnej wentylacji mechanicznej, a 36% zmarło w ciągu 28 dni od przyjęcia na OIOM.
Każdy wzrost BMI o 5 kg / m2 wiązał się z 27% wzrostem ryzyka wentylacji mechanicznej w całej kohorcie i 65% zwiększeniem ryzyka tego wyniku u kobiet w wieku poniżej 50 lat, po uwzględnieniu innych czynników ryzyka. Po uwzględnieniu ośrodka, wieku, płci i określonych wcześniej metabolicznych czynników ryzyka, III klasa otyłości (BMI ≥ 40 kg / m2) wiązała się z 68% wzrostem śmiertelności w porównaniu ze szczupłymi pacjentami.
Badacze stwierdzili, że otyłość jest jednym z najważniejszych parametrów identyfikujących grupy ryzyka, osób zagrożonych COVID-19, którzy muszą podjąć dodatkowe środki ostrożności.
Patronat naukowy portalu: