123RF
Pralsetynib skuteczny u chorych na nowotwory lite z fuzją RET
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 30.08.2022
Źródło: opr. Katarzyna Stencel, DOI: https://doi.org/10.1073/pnas.2122477119
Badanie kliniczne ARROW prowadzono m.in. u chorych na raka rdzeniastego tarczycy, NDRP z zaburzeniami w genie RET oraz u chorych na inne nowotwory lite z obecnością zaburzeń w genie RET. Zastosowanie pralsetynibu wiąże się z szybką i długotrwałą odpowiedzią na leczenie. Wyniki badania klinicznego ARROW opublikowano w „Nature Medicine”.
Fuzje w genie RET wykrywa się u 1–2% chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP), u mniej więcej 20% chorych na raka rdzeniastego tarczycy oraz u mniej niż 1% chorych na inne nowotwory lite, w tym u chorych na raka jajnika, trzustki, ślinianki czy jelita grubego. Pralsetynib jest selektywnym inhibitorem kinazy tyrozynowej RET.
W fazie I badania ustalono rekomendowaną do II fazy badania dawkę pralsetynibu, która wynosi 400 mg doustnie, raz na dobę. Wyłączając chorych na raka tarczycy i raka płuca, do badania włączono 29 chorych na 12 różnych nowotworów litych, którzy otrzymywali wcześniej standardowe leczenie lub się do niego nie kwalifikowali. Do najczęstszych partnerów fuzyjnych należały CCDC6 (26%), KIF5b (26%) i NCOA4 (13%).
Odsetek odpowiedzi na leczenie, który był pierwszorzędowym punktem końcowym badania, wynosił 57% (95% CI 35–77). Odpowiedzi na leczenie obserwowano niezależnie od typu nowotworu czy partnera fuzyjnego. Mediana czasu trwania odpowiedzi (duration of response – DoR) wynosiła 12 miesięcy, mediana czasu wolnego od progresji choroby (progression free survival – PFS) – 7 miesięcy, a mediana czasu przeżycia całkowitego (overall survival – OS) – 14 miesięcy.
Najczęstsze działania niepożądane związane z leczeniem w stopniu ≥3 obejmowały neutropenię (31%) i niedokrwistość (14%).
Co więcej, w grupie chorych opornych na wcześniejsze linie leczenia odsetek odpowiedzi na leczenie (objective response rate – ORR) wynosił 57% a korzyść kliniczną stwierdzono u 70% chorych. U chorych na NDRP, którzy otrzymywali wcześniej pochodne platyny, ORR wynosił 61%, a u chorych niepoddawanych wcześniejszemu leczeniu systemowemu – 70%. Odpowiedź na leczenie stwierdzono także u 89% chorych na raka tarczycy leczonych pralsetynibem w ramach badania klinicznego ARROW.
Autorzy badania podkreślają konieczność przeprowadzania badań w kierunku obecności zaburzeń w genie RET, optymalnie za pomocą sekwencjonowania nowej generacji w celu identyfikacji chorych mogących odnieść korzyści z leczenia pralsetynibem. Rekrutacja do badania klinicznego ARROW jest w toku.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
W fazie I badania ustalono rekomendowaną do II fazy badania dawkę pralsetynibu, która wynosi 400 mg doustnie, raz na dobę. Wyłączając chorych na raka tarczycy i raka płuca, do badania włączono 29 chorych na 12 różnych nowotworów litych, którzy otrzymywali wcześniej standardowe leczenie lub się do niego nie kwalifikowali. Do najczęstszych partnerów fuzyjnych należały CCDC6 (26%), KIF5b (26%) i NCOA4 (13%).
Odsetek odpowiedzi na leczenie, który był pierwszorzędowym punktem końcowym badania, wynosił 57% (95% CI 35–77). Odpowiedzi na leczenie obserwowano niezależnie od typu nowotworu czy partnera fuzyjnego. Mediana czasu trwania odpowiedzi (duration of response – DoR) wynosiła 12 miesięcy, mediana czasu wolnego od progresji choroby (progression free survival – PFS) – 7 miesięcy, a mediana czasu przeżycia całkowitego (overall survival – OS) – 14 miesięcy.
Najczęstsze działania niepożądane związane z leczeniem w stopniu ≥3 obejmowały neutropenię (31%) i niedokrwistość (14%).
Co więcej, w grupie chorych opornych na wcześniejsze linie leczenia odsetek odpowiedzi na leczenie (objective response rate – ORR) wynosił 57% a korzyść kliniczną stwierdzono u 70% chorych. U chorych na NDRP, którzy otrzymywali wcześniej pochodne platyny, ORR wynosił 61%, a u chorych niepoddawanych wcześniejszemu leczeniu systemowemu – 70%. Odpowiedź na leczenie stwierdzono także u 89% chorych na raka tarczycy leczonych pralsetynibem w ramach badania klinicznego ARROW.
Autorzy badania podkreślają konieczność przeprowadzania badań w kierunku obecności zaburzeń w genie RET, optymalnie za pomocą sekwencjonowania nowej generacji w celu identyfikacji chorych mogących odnieść korzyści z leczenia pralsetynibem. Rekrutacja do badania klinicznego ARROW jest w toku.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Patronat naukowy portalu: