Ryzyko przewlekłej obturacyjnej choroby płuc i pogorszenia FEV1 u palaczy marihuany
Autor: Marta Koblańska
Data: 12.03.2020
Źródło: Mikołaj Kamiński
Palenie marihuany może zaostrzyć przebieg przewlekłych chorób układu oddechowego. Niewiele wiadomo na temat długotrwałego wpływu tego narkotyku na funkcje płuc. Tę kwestię zbadano w Kanadzie, w której marihuanę można kupić legalnie.
Na łamach European Respiratory Journal ukazała się praca w której autorzy ocenili wpływ długotrwałej ekspozycji na palenie marihuany, a funkcje płuc. Badaniem objęto 5291 osób powyżej 40 roku życia z kohorty Canadian Obstructive Lung Disease u których wykonano spirometrię, a podgrupie 1285 oceniono dynamikę spadku FEV1. Analizę spadku FEV1 przeprowadzono za pomocą modelu regresji skorygowanego o wiek, płeć oraz wskaźnik BMI. Pacjentów którzy byli znacznie narażeni na wpływ dymu tytoniowego (ang. heavy tobacco smokers) zdefiniowano jako te osoby które wypaliły w ciągu życia powyżej 20 paczkolat papierosów. Analogiczną grupę stworzono na podstawie ekspozycji na marihuanę. Za szczególnie obciążone (ang. heavy marihuana smokers) uznano te osoby, które wypaliły w ciągu życia powyżej 20 jointolat (jeden jointorok = wypalenie w ciągu roku 365 jointów, czyli średnio jednego jointa w ciągu dnia).
Średnia wieku w badanej grupie wynosiła 60 ± 12 lat. Spośród badanych osób 20% stanowiły osoby, które palą lub paliły marihuanę. Wśród tej grupy aż 83% paliło zarówno marihuanę jak i papierosy. Heavy marihuana smokers mieli zwiększone ryzyko przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (OR = 2,45; 95% CI: 1,55-3,88) w porównaniu z osobami które nie paliły ani marihuany ani papierosów. Ponadto, odnotowano że u heavy marihuana smokers oraz heavy tobacco smokers istotnie szybciej spadała wartość FEV1 w porównaniu z osobami, które nie paliły tych używek (spadek FEV1 o odpowiednio: 29,5 ml/rok i 21,1 ml/rok ), szczególnie szybko funkcja płuc pogarszała się u tych osób, które paliły zarówno marihuanę jak i papierosy (spadek FEV1 o 32,3 ml/rok).
Podsumowując, istotna ekspozycja na marihuanę przyczynia się do szybszego spadku FEV1 co może wiązać się z rozwojem przewlekłej obturacyjnej choroby płuc w przyszłości.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), OR – Odds Ratio (pl. iloraz szans)
Średnia wieku w badanej grupie wynosiła 60 ± 12 lat. Spośród badanych osób 20% stanowiły osoby, które palą lub paliły marihuanę. Wśród tej grupy aż 83% paliło zarówno marihuanę jak i papierosy. Heavy marihuana smokers mieli zwiększone ryzyko przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (OR = 2,45; 95% CI: 1,55-3,88) w porównaniu z osobami które nie paliły ani marihuany ani papierosów. Ponadto, odnotowano że u heavy marihuana smokers oraz heavy tobacco smokers istotnie szybciej spadała wartość FEV1 w porównaniu z osobami, które nie paliły tych używek (spadek FEV1 o odpowiednio: 29,5 ml/rok i 21,1 ml/rok ), szczególnie szybko funkcja płuc pogarszała się u tych osób, które paliły zarówno marihuanę jak i papierosy (spadek FEV1 o 32,3 ml/rok).
Podsumowując, istotna ekspozycja na marihuanę przyczynia się do szybszego spadku FEV1 co może wiązać się z rozwojem przewlekłej obturacyjnej choroby płuc w przyszłości.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), OR – Odds Ratio (pl. iloraz szans)