Soltriamfetol skuteczny w łagodzeniu objawów związanych z OBS
Autor: Marta Koblańska
Data: 17.12.2018
Źródło: DM/https://www.atsjournals.org/doi/abs/10.1164/rccm.201806-1100OC https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4454867/ http://orka.sejm.gov.pl/WydBAS.nsf/0/E1076D55B37A9603C12580E2002F7655/$file/Infos_227.pdf https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC
W grupie leczonej solriamfetolem (niezależnie od wielkości dawki) pacjenci istotnie częściej uzyskiwali zdolność do utrzymania stanu pełnego czuwania (mierzonego za pocą Maintenance of Wakefulness Test, MWT) oraz istotnie częściej zgłaszali poprawę w kwestionariuszu ESS (Epworth Sleepiness Scale.
Obturacyjny bezdech senny jest jednym z najczęstszych schorzeń dotyczących układu oddechowego; szacuje się, że występuje u od 14% do nawet 49% mężczyzn w średnim wieku. Schorzenie jest związane z otyłością - niestety częstość jej występowania jest wysoka (w Polsce około 17% osób powyżej 15. roku życia; dołączając do tego nadwagę odsetek osób z nadmierną masą ciała wynosi ponad 53%). OBS, mimo skutecznego leczenia, może powodować przykre objawy, takie jak uczucie nadmiernej senności i zmęczenia w ciągu dnia. Z pomocą przyszli naukowcy ze Stanów Zjednoczonych - zbadali oni skuteczność solriamfetolu w poprawianiu codziennego funkcjonowania pacjentów z obturacyjnym bezdechem sennym.
Solriamfetol jest selektywnym inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny; zwiększając ich stężenie w szczelinie synaptycznej umożliwia ciągłą stymulację receptorów, co klinicznie przejawia się spadkiem uczucia senności i poczuciem posiadania energii. Przeprowadzono randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, które objęło 459 pacjentów; zostali oni podzieleni na grupy otrzymujące lek w dawce 37,5 mg, 75 mg, 150 mg oraz 300 mg, grupa kontrolna otrzymywała placebo.
Okazało się, że w grupie leczonej solriamfetolem (niezależnie od wielkości dawki) pacjenci istotnie częściej uzyskiwali zdolność do utrzymania stanu pełnego czuwania (mierzonego za pocą Maintenance of Wakefulness Test, MWT) oraz istotnie częściej zgłaszali poprawę w kwestionariuszu ESS (Epworth Sleepiness Scale; opis skali tutaj:. Efekt terapeutyczny został osiągnięty już po tygodniu stosowania i utrzymywał się przez cały czas trwania próby. Co istotne, poza dawką 37,5 mg/dobę lek okazał się także bardzo skuteczny w zakresie ogólnej oceny codziennego funkcjonowania.
Lek okazał się także bezpieczny, zdarzenia niepożądane odnotowano u 47,9% pacjentów otrzymujących placebo i 67,9% leczonych solriamfetolem. Najczęstsze działania niepożądane związane obejmowały bóle głowy (10,1%), nudności (7,9%), spadek apetytu (7,6%), odczuwanie lęku (7,0%) i zapalenie błony śluzowej nosogardła (5,1%).
W USA lek został zarejestrowany przez FDA w marcu 2018 roku i posiada status leku sierocego w leczeniu narkolepsji. Czekamy na rejestrację w Europie.
Solriamfetol jest selektywnym inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny; zwiększając ich stężenie w szczelinie synaptycznej umożliwia ciągłą stymulację receptorów, co klinicznie przejawia się spadkiem uczucia senności i poczuciem posiadania energii. Przeprowadzono randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, które objęło 459 pacjentów; zostali oni podzieleni na grupy otrzymujące lek w dawce 37,5 mg, 75 mg, 150 mg oraz 300 mg, grupa kontrolna otrzymywała placebo.
Okazało się, że w grupie leczonej solriamfetolem (niezależnie od wielkości dawki) pacjenci istotnie częściej uzyskiwali zdolność do utrzymania stanu pełnego czuwania (mierzonego za pocą Maintenance of Wakefulness Test, MWT) oraz istotnie częściej zgłaszali poprawę w kwestionariuszu ESS (Epworth Sleepiness Scale; opis skali tutaj:. Efekt terapeutyczny został osiągnięty już po tygodniu stosowania i utrzymywał się przez cały czas trwania próby. Co istotne, poza dawką 37,5 mg/dobę lek okazał się także bardzo skuteczny w zakresie ogólnej oceny codziennego funkcjonowania.
Lek okazał się także bezpieczny, zdarzenia niepożądane odnotowano u 47,9% pacjentów otrzymujących placebo i 67,9% leczonych solriamfetolem. Najczęstsze działania niepożądane związane obejmowały bóle głowy (10,1%), nudności (7,9%), spadek apetytu (7,6%), odczuwanie lęku (7,0%) i zapalenie błony śluzowej nosogardła (5,1%).
W USA lek został zarejestrowany przez FDA w marcu 2018 roku i posiada status leku sierocego w leczeniu narkolepsji. Czekamy na rejestrację w Europie.