Wczesne zastosowanie przeciwciała ozdrowieńców z wysokim mianem przeciwciał w COVID-19

Dotychczasowe badania dotyczące zastosowania osocza ozdrowieńców nie wykazywały istotnych korzyści w leczeniu COVID-19. Na łamach New England Journal of Medicine ukazały się wyniki randomizowanego badania klinicznego, w którym na wczesnym etapie choroby zastosowano osocze ozdrowieńców z wysokim mianem przeciwciał.

Do badania zakwalifikowano pacjentów z COVID-19 w wieku 65-74 lata z obecnością choroby pogarszającej rokowanie COVID-19 lub w wieku 75 i więcej lat niezależnie od czynników ryzyka. W ciągu 72 godzin pacjenci otrzymywali osocze ozdrowieńców lub placebo. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, u których doszło do niewydolności oddechowej.

W sumie zrandomizowano 160 pacjentów. Niewydolność oddechową rozwinęło 16% osób z grupy interwencyjnej i 31% z grupy placebo (RR=0,52 95% CI: 0,29-0,94). Po wykluczeniu sześciu pacjentów, którzy w momencie włączenia wykazywali niewydolność oddechową, u pozostałych odnotowano jeszcze większą skuteczność osocza względem placebo (RR=0,40; 95% CI: 0,20-0,81).

Wczesne zastosowanie osocza ozdrowieńców z wysokim mianem przeciwciał może zmniejszyć ryzyko niewydolności oddechowej w przebiegu COVID-19.

CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)