123RF
AACR 2022: Sotorasib skuteczny u chorych na NDRP z obecnością mutacji G12C w genie KRAS
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 05.05.2022
Źródło: opr. Katarzyna Stencel, The AACR Annual Meeting 2022
Aż 1/3 chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) z obecnością mutacji G12C w genie KRAS pozostaje przy życiu 2 lata po rozpoczęciu leczenia pierwszym w klasie inhibitorem KRAS, sotorasibem – wynika z badań przedstawionych podczas tegorocznego kongresu Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań nad Rakiem (The AACR Annual Meeting 2022).
Podczas tegorocznego kongresu AACR przedstawiono połączone wyniki analizy dwóch badań: 1. i 2. fazy. Odsetek obiektywnych odpowiedzi (objective response rate – ORR) wynosił 41%, a odsetek kontroli choroby (disease control rate – DCR) aż 84%. Mediana czasu trwania odpowiedzi na leczenie (duration of response – DoR) wynosiła 12,3 miesiąca. U prawie 25% chorych leczonych sotorasibem stwierdzono długotrwałe korzyści definiowane jako przeżycie bez progresji choroby przez co najmniej 12 miesięcy. Korzyści te były niezależne od ekspresji PD-L1.
Sotorasib jest drobnocząsteczkowym inhibitorem kinazy tyrozynowej KRAS. Podczas wcześniejszych kongresów przedstawiano wyniki dotyczące skuteczności adagrasibu, innego KRAS TKI, u chorych na NDRP i raka jelita grubego. U pacjentów, u których stwierdzono progresję choroby w trakcie leczenia adagrasibem, stwierdzono liczne zaburzenia zależne od szlaku sygnałowego KRAS oraz inne mechanizmy oporności niezależne od KRAS, obejmujące np. transformację histologiczną czy nabyte rearanżacje genomowe. Wyniki analizy przedstawianej podczas tegorocznego AACR obejmowały dane pochodzące od 48 chorych włączonych do badania 1. fazy (pierwszorzędowy punkt końcowy badania to bezpieczeństwo i tolerancja leczenia) oraz 126 chorych włączonych do badania 2. fazy (pierwszorzędowy punkt końcowy to odsetek obiektywnych odpowiedzi w ocenie niezależnej zaślepionej komisji). Większość chorych włączonych do badań była wcześniej leczona: 92,5% z nich otrzymało wcześniej chemioterapię opartą na pochodnych platyny, a 90,2% otrzymało immunoterapię (przeciwciała przeciwko PD1/PD-L1). Chorzy przyjmowali sotorasib w dawce 960 mg raz na dobę z oceną obrazową co 6 tygodni przez pierwszy rok, a następnie co 12 tygodni.
Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 24,9 miesiąca u 5 chorych stwierdzono całkowitą odpowiedź na leczenie (complete response – CR), u 37,8% chorych stwierdzono częściową odpowiedź na leczenie (partial response – PR). ORR wynosił 40,7%. U dodatkowych 43% chorych stwierdzono stabilizację choroby (stable disease – SD), co dawało DCR rzędu 83,7%. Mediana czasu wolnego od progresji choroby (progression free survival – PFS) wynosiła 6,3 miesiąca, a mediana czasu do odpowiedzi na leczenie 6 tygodni. Mediana DoR wynosiła 12,3 miesiąca, a mediana czasu przeżycia całkowitego (overall survival – OS) 12,5 miesiąca. Odsetki chorych pozostających przy życiu po roku i 2 latach wynosiły odpowiednio 50,8% oraz 32,5%.
Działania niepożądane w stopniu 3. i 4. występowały u 21% chorych leczonych sotorasibem. Po roku od rozpoczęcia terapii u jednego chorego stwierdzono niedokrwistość hemolityczną w stopniu 3., natomiast po roku od rozpoczęcia leczenia u żadnego chorego nie stwierdzono toksyczności wymagającej zakończenia leczenia.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Sotorasib jest drobnocząsteczkowym inhibitorem kinazy tyrozynowej KRAS. Podczas wcześniejszych kongresów przedstawiano wyniki dotyczące skuteczności adagrasibu, innego KRAS TKI, u chorych na NDRP i raka jelita grubego. U pacjentów, u których stwierdzono progresję choroby w trakcie leczenia adagrasibem, stwierdzono liczne zaburzenia zależne od szlaku sygnałowego KRAS oraz inne mechanizmy oporności niezależne od KRAS, obejmujące np. transformację histologiczną czy nabyte rearanżacje genomowe. Wyniki analizy przedstawianej podczas tegorocznego AACR obejmowały dane pochodzące od 48 chorych włączonych do badania 1. fazy (pierwszorzędowy punkt końcowy badania to bezpieczeństwo i tolerancja leczenia) oraz 126 chorych włączonych do badania 2. fazy (pierwszorzędowy punkt końcowy to odsetek obiektywnych odpowiedzi w ocenie niezależnej zaślepionej komisji). Większość chorych włączonych do badań była wcześniej leczona: 92,5% z nich otrzymało wcześniej chemioterapię opartą na pochodnych platyny, a 90,2% otrzymało immunoterapię (przeciwciała przeciwko PD1/PD-L1). Chorzy przyjmowali sotorasib w dawce 960 mg raz na dobę z oceną obrazową co 6 tygodni przez pierwszy rok, a następnie co 12 tygodni.
Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 24,9 miesiąca u 5 chorych stwierdzono całkowitą odpowiedź na leczenie (complete response – CR), u 37,8% chorych stwierdzono częściową odpowiedź na leczenie (partial response – PR). ORR wynosił 40,7%. U dodatkowych 43% chorych stwierdzono stabilizację choroby (stable disease – SD), co dawało DCR rzędu 83,7%. Mediana czasu wolnego od progresji choroby (progression free survival – PFS) wynosiła 6,3 miesiąca, a mediana czasu do odpowiedzi na leczenie 6 tygodni. Mediana DoR wynosiła 12,3 miesiąca, a mediana czasu przeżycia całkowitego (overall survival – OS) 12,5 miesiąca. Odsetki chorych pozostających przy życiu po roku i 2 latach wynosiły odpowiednio 50,8% oraz 32,5%.
Działania niepożądane w stopniu 3. i 4. występowały u 21% chorych leczonych sotorasibem. Po roku od rozpoczęcia terapii u jednego chorego stwierdzono niedokrwistość hemolityczną w stopniu 3., natomiast po roku od rozpoczęcia leczenia u żadnego chorego nie stwierdzono toksyczności wymagającej zakończenia leczenia.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
