Afatynib: po raz pierwszy wykazano wydłużenie czasu przeżycia całkowitego o ponad 12 miesięcy u chorych na raka płuca leczonych TKI w pierwszej linii
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 06.06.2014
Źródło: J.C. Yang, L.V. Sequist, M.H. Schuler, T. Mok, N. Yamamoto, K.J. O’Byrne, V. Hirsh, S.L. Geater, C. Zhou, D. Massey, V. Zazulina, Y. Wu. Overall survival (OS) in patients (pts) with advanced non-small cell lung cancer (NSCLC) harbouring common (Del19/L858
Podczas tegorocznego kongresu ASCO (American Society of Clinical Oncology) zaprezentowano wyniki dwóch badań klinicznych 3. fazy, LUX-Lung 3 i LUX-Lung 6 porównujących skuteczność i bezpieczeństwo afatynibu z chemioterapią u chorych na raka płuca z mutacją w genie EGFR. Po raz pierwszy wykazano wydłużenie czasu przeżycia całkowitego u chorych leczonych inhibitorami kinazy tyrozynowej w pierwszej linii, z medianą wynoszącą 33,3 miesiąca u chorych z delecją w eksonie 19.
Afatynib (Giotrif®, Boehringer Ingelheim) jest nieodwracalnym doustnym drobnocząsteczkowym inhibitorem kinazy tyrozynowej (ang. tyrosine kinase inhibitor, TKI) receptora naskórkowego czynnika wzrostu (ang. epidermal growth factor receptor – EGFR). Zablokowanie tego szlaku przekazywania sygnałów prowadzi do zahamowania wzrostu i rozprzestrzeniania się nowotworu.
Odwracalne inhibitory kinazy tyrozynowej są standardem leczenia 1. linii chorych na gruczolakoraka płuca EGFR+. W siedmiu randomizowanych badaniach klinicznych wykazano, że TKI wydłużają czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) oraz zwiększają odsetek odpowiedzi (ang. overal response rate, ORR), ale nie wydłużają czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) w porównaniu do chemioterapii opartej na pochodnych platyny. Do badania LUX-Lung 3 i do badania LUX-Lung 6 (wyłącznie chorzy rasy azjatyckiej) włączano wcześniej nieleczonych chorych na raka gruczołowego płuca EGFR+ w stopniu zaawansowania IIIB i IV. W badaniu LUX-Lung 3 porównano skuteczność i bezpieczeństwo afatynibu z leczeniem skojarzonym cisplatyną i pemetreksedem, a w badaniu LUX-Lung 6 z cisplatyną w skojarzeniu z gemcytabiną. Wykazano, że afatynib jako pierwszy inhibitor kinazy tyrozynowej wydłuża czas przeżycia całkowitego w podgrupie chorych z delecją w eksonie 19, natomiast w przypadku mutacji L858R nie wykazano istotnych różnic. W badaniu LUX-Lung 3 mediana czasu przeżycia całkowitego chorych z delecją w eksonie 19 w ramieniu z afatynibem wynosiła 33,3 miesiąca vs 21,1 miesiąca w ramieniu z chemioterapią (HR=0,54; p=0,0015), natomiast w badaniu LUX-Lung 6, 31,4 miesiąca vs 18,4 miesiąca odpowiednio dla afatynibu i chemioterapii (HR=0,64; p=0,0229).
Podsumowując: różnica w zakresie czasu przeżycia całkowitego u chorych z delecją w eksonie 19 oraz mutacją L8588R dzieli chorych z „częstymi” mutacjami na dwie grupy i sugeruje, że kolejne analizy powinny być przeprowadzane dla tych grup osobno.
Odwracalne inhibitory kinazy tyrozynowej są standardem leczenia 1. linii chorych na gruczolakoraka płuca EGFR+. W siedmiu randomizowanych badaniach klinicznych wykazano, że TKI wydłużają czas wolny od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) oraz zwiększają odsetek odpowiedzi (ang. overal response rate, ORR), ale nie wydłużają czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) w porównaniu do chemioterapii opartej na pochodnych platyny. Do badania LUX-Lung 3 i do badania LUX-Lung 6 (wyłącznie chorzy rasy azjatyckiej) włączano wcześniej nieleczonych chorych na raka gruczołowego płuca EGFR+ w stopniu zaawansowania IIIB i IV. W badaniu LUX-Lung 3 porównano skuteczność i bezpieczeństwo afatynibu z leczeniem skojarzonym cisplatyną i pemetreksedem, a w badaniu LUX-Lung 6 z cisplatyną w skojarzeniu z gemcytabiną. Wykazano, że afatynib jako pierwszy inhibitor kinazy tyrozynowej wydłuża czas przeżycia całkowitego w podgrupie chorych z delecją w eksonie 19, natomiast w przypadku mutacji L858R nie wykazano istotnych różnic. W badaniu LUX-Lung 3 mediana czasu przeżycia całkowitego chorych z delecją w eksonie 19 w ramieniu z afatynibem wynosiła 33,3 miesiąca vs 21,1 miesiąca w ramieniu z chemioterapią (HR=0,54; p=0,0015), natomiast w badaniu LUX-Lung 6, 31,4 miesiąca vs 18,4 miesiąca odpowiednio dla afatynibu i chemioterapii (HR=0,64; p=0,0229).
Podsumowując: różnica w zakresie czasu przeżycia całkowitego u chorych z delecją w eksonie 19 oraz mutacją L8588R dzieli chorych z „częstymi” mutacjami na dwie grupy i sugeruje, że kolejne analizy powinny być przeprowadzane dla tych grup osobno.
