Kryzotynib skuteczny u chorych nanie niedrobnokomórkowego raka płuca z rearanżacją ROS
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 02.12.2014
Źródło: N Engl J Med. 2014;371:2030-2031,1963-1971.
Kryzotynib (Xalkori, Pfizer Inc) wykazuje aktywność przeciwnowotworową w drugiej podgrupie chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca – chorych z rearanżacją receptora kinazy tyrozynowej protoonkogenu ROS1, która występuje u około 1% chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca. Wyniki badania klinicznego opublikowano w New England Journal of Medicine.
W chwili obecnej kryzotynib stosowany jest w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuca z rearanżacją genu ALK, która występuje u 4-5% chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca.
Do badania klinicznego 1. fazy włączono 50 chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca z rearanżacją ROS1, którzy otrzymywali doustnie kryzotynib w dawce 250 mg dwa razy na dobę. Większość chorych (84%) była uprzednio leczona. Odsetek odpowiedzi obiektywnych wynosił 72% (95% CI 58-84), z trzema (6%) całkowitymi odpowiedziami oraz trzydziestoma trzema (66%) odpowiedziami częściowymi.
Porównując, odsetek odpowiedzi na chemioterapię cytotoksyczną u uprzednio leczonych chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca wynosi około 10% lub mniej.
Odpowiedź na leczenie u chorych z rearanżacją ROS1 była długotrwała, 23 z 36 (64%) odpowiedzi, które stwierdzono w momencie odcięcia danych, utrzymuje się nadal.
Mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 17,6 miesiąca (95% CI, 14,5 do jeszcze nie osiągnięto), a mediana czasu wolnego od progresji choroby wynosiła 19,2 miesiąca (95% CI, 14,4 do jeszcze nie osiągnięto), z 25 chorymi (50%) nadal pozostającymi w obserwacji przed stwierdzeniem progresji choroby.
Jak podkreślają badacze, mimo braku grupy kontrolnej w badaniu, wyniki są znacząco lepsze niż spodziewane przy zastosowaniu standardowej chemioterapii cytotoksycznej.
Profil bezpieczeństwa kryzotynibu był podobny do obserwowanego u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca ALK+. Najczęstszymi obserwowanymi działniami niepożądanymi były zaburzenia widzenia (82%), biegunka (44%), nudności (40%), oraz obrzęki obwowodwe. Większość zdarzeń niepożądanych raportowano w stopniu 1. lub 2.
Nie wykazano korelacji pomiędzy typem rearanżacji ROS1 (7 różnych partnerów fuzyjnych) a odpowiedzią na kryzotynib.
Rearanżacja w genie ROS1 występuje u około 1% chorych na nedrobnokomórkowego raka płuca, to jest u około 15 tysięcy spośród 1,5 miliona nowych przypadków niedrobnokomórkowego raka płuca diagnozowanych rocznie na świecie. Podobnie jak rearanzacje ALK, również rearanżacje ROS1 wystepują częściej u chorych nigdy niepalących , bądź u chorych którzy nie palili wiele i u chorych z rozpoznanym gruczolakorakiem. Rearanżacja ROS1 i ALK rzadko występuje w tym samym guzie nowotworowym.
Badanie to jest przykładem badania na niewielkiej grupie chorych, które wykazało ogromne rezultaty.
Do badania klinicznego 1. fazy włączono 50 chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca z rearanżacją ROS1, którzy otrzymywali doustnie kryzotynib w dawce 250 mg dwa razy na dobę. Większość chorych (84%) była uprzednio leczona. Odsetek odpowiedzi obiektywnych wynosił 72% (95% CI 58-84), z trzema (6%) całkowitymi odpowiedziami oraz trzydziestoma trzema (66%) odpowiedziami częściowymi.
Porównując, odsetek odpowiedzi na chemioterapię cytotoksyczną u uprzednio leczonych chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca wynosi około 10% lub mniej.
Odpowiedź na leczenie u chorych z rearanżacją ROS1 była długotrwała, 23 z 36 (64%) odpowiedzi, które stwierdzono w momencie odcięcia danych, utrzymuje się nadal.
Mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 17,6 miesiąca (95% CI, 14,5 do jeszcze nie osiągnięto), a mediana czasu wolnego od progresji choroby wynosiła 19,2 miesiąca (95% CI, 14,4 do jeszcze nie osiągnięto), z 25 chorymi (50%) nadal pozostającymi w obserwacji przed stwierdzeniem progresji choroby.
Jak podkreślają badacze, mimo braku grupy kontrolnej w badaniu, wyniki są znacząco lepsze niż spodziewane przy zastosowaniu standardowej chemioterapii cytotoksycznej.
Profil bezpieczeństwa kryzotynibu był podobny do obserwowanego u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca ALK+. Najczęstszymi obserwowanymi działniami niepożądanymi były zaburzenia widzenia (82%), biegunka (44%), nudności (40%), oraz obrzęki obwowodwe. Większość zdarzeń niepożądanych raportowano w stopniu 1. lub 2.
Nie wykazano korelacji pomiędzy typem rearanżacji ROS1 (7 różnych partnerów fuzyjnych) a odpowiedzią na kryzotynib.
Rearanżacja w genie ROS1 występuje u około 1% chorych na nedrobnokomórkowego raka płuca, to jest u około 15 tysięcy spośród 1,5 miliona nowych przypadków niedrobnokomórkowego raka płuca diagnozowanych rocznie na świecie. Podobnie jak rearanzacje ALK, również rearanżacje ROS1 wystepują częściej u chorych nigdy niepalących , bądź u chorych którzy nie palili wiele i u chorych z rozpoznanym gruczolakorakiem. Rearanżacja ROS1 i ALK rzadko występuje w tym samym guzie nowotworowym.
Badanie to jest przykładem badania na niewielkiej grupie chorych, które wykazało ogromne rezultaty.
