123RF

Niwolumab i ipilimumab w zaawansowanym międzybłoniaku opłucnej

Udostępnij:
Niwolumab i ipilimumab to połączenie dwóch inhibitorów punktów kontrolnych, które wykazało skuteczność w wielu rodzajach nowotworów. Z badania wynika, że taka kombinacja poprawia wyniki leczenia w porównaniu z chemioterapią u pacjentów z zaawansowanym międzybłoniakiem opłucnej.
W ramach badania klinicznego CheckMate 743 oceniano skuteczność niwolumabu i ipilimumabu w pierwszorzutowym leczeniu zaawansowanego międzybłoniaka opłucnej.

Pacjentów z wcześniej nieleczonym międzybłoniakiem opłucnej zrandomizowano do niwolumabu i ipilimumabu lub do chemioterapii opartej na związku platyny oraz na pemetreksedzie. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas przeżycia od momentu randomizacji.

Do grupy interwencyjnej zrandomizowano 303 pacjentów, a do grupy kontrolnej 302. Obserwacja trwała 30 miesięcy. Ogólny czas przeżycia w grupie interwencyjnej wyniósł 18,1 miesięcy, a w grupie leczonej samą chemioterapią 14,1 miesięcy (HR=0,74; 96,6% CI: 0,60-0,91). Dwuletnie odsetki całkowitych przeżyć wyniosły odpowiednio 41% i 27%. W grupie interwencyjnej doszło do trzech przypadków śmierci związanych z zastosowanym leczeniem: w wyniku autoimmunologicznego zapalenia płuc, zapalenia mózgu oraz w wyniku niewydolności serca.

Niwolumab i ipilimumab poprawił wyniki leczenia w porównaniu z chemioterapią u pacjentów z zaawansowanym międzybłoniakiem opłucnej. Połączenie niwolumabu i ipilimumabu zostało już zaakceptowane do pierwszorzutowego leczenia międzybłoniaka opłucnej w Stanach Zjednoczonych.

CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)

Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński

 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.