Nowa rejestracja FDA w raku płuca
Autor: Marta Koblańska
Data: 05.06.2017
Źródło: www.fda.gov/KS
Amerykańska Agencja FDA (Food and Drug Administration) zarejestrowała inhibitor PD-1 pembrolizumab (Keytruda) w skojarzeniu z pemetreksedem i karboplatyną do leczenia w pierwszej linii chorych na niepłaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP).
Rejestrację oparto na wynikach kohorty uczestniczącej w otwartym badaniu klinicznym KEYNOTE-021, w którym porównano 4 cykle leczenia pemetreksedem z karboplatyną u 63 chorych z chemioterapią pemetreksed/karboplatyna w skojarzeniu z pembrolizumabem, podawanym w dawce 200 mg dożylnie co 3 tygodnie u 60 chorych do progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Do badania włączono chorych na miejscowo zaawansowanego lub przerzutowego niepłaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP), nieotrzymujących wcześniej leczenia systemowego. Chorzy w obu ramionach mogli otrzymywać pemetreksed w ramach leczenia podtrzymującego, na podstawie decyzji badacza. Chorych randomizowano na podstawie ekspresji PD-L1 na komórkach nowotworowych ([tumor proportion score, TPS] < 1% vs TPS ≥ 1%).
U chorych leczonych pembrolizumabem odnotowano poprawę całkowitego odsetka odpowiedzi i przeżycia wolnego od progresji choroby. Całkowity odsetek odpowiedzi wyniósł 55% u chorych leczonych pembrolizumabem z chemioterapią oraz 29% w grupie otrzymującej samą chemioterapię (p=0,0032). Median przeżycia wolnego od progresji choroby wyniosła 13 miesięcy u chorych leczonych pembrolizumabem oraz 8,9 miesiąca w grupie otrzymującej samą chemioterapię (współczynnik ryzyka [hazard ratio, HR] 0,53 (95% CI, 0,31–0,91; p=0,0205).
Całkowity odsetek odpowiedzi u chorych z TPS < 1% wyniósł 57% u chorych leczonych pembrolizumabem i 13% w grupie otrzymującej samą chemioterapię. U chorych z TPS ≥ 1%, całkowity odsetek odpowiedzi wyniósł 54% u chorych leczonych pembrolizumabem i 38% w grupie otrzymującej samą chemioterapię.
Ciężkie działania niepożądane wśród chorych leczonych pembrolizumabem wystąpiły u 41% chorych w porównaniu z 28% chorych otrzymujących sama chemioterapię.
Najczęstsze działania niepożądane wszystkich stopni odnotowane u chorych leczonych pembrolizumabem obejmowały zaparcia (51%), zmęczenie (71%) i nudności (68%). Działania niepożądane 3/4 stopnia obejmowały duszność i zmęczenie (po 3,4%) oraz biegunkę, nudności, wysypkę i wymioty (po 1,7%).
U 10% chorych przerwano leczenie pembrolizumabem z powodu działań niepożądanych, najczęściej z powodu ostrego uszkodzenia nerek (3,4%).
Pembrolizumab wywoływał także toksyczności o podłożu immunologicznym, obejmujące zapalenie jelita grubego, endokrynopatie, zapalenie wątroby, zapalenie nerek oraz niezakaźne zapalenie płuc. W zależności od nasilenie należy przerwać lub całkowicie zakończyć leczenie pembrolizumabem oraz podać kortykosteroidy, jeśli są odpowiednie wskazania.
Zalecana dawka pembrolizumabu u chorych na NDRP wynosi 200 mg iv co 3 tygodnie do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub przez 2 lata u chorych bez progresji choroby.
U chorych leczonych pembrolizumabem odnotowano poprawę całkowitego odsetka odpowiedzi i przeżycia wolnego od progresji choroby. Całkowity odsetek odpowiedzi wyniósł 55% u chorych leczonych pembrolizumabem z chemioterapią oraz 29% w grupie otrzymującej samą chemioterapię (p=0,0032). Median przeżycia wolnego od progresji choroby wyniosła 13 miesięcy u chorych leczonych pembrolizumabem oraz 8,9 miesiąca w grupie otrzymującej samą chemioterapię (współczynnik ryzyka [hazard ratio, HR] 0,53 (95% CI, 0,31–0,91; p=0,0205).
Całkowity odsetek odpowiedzi u chorych z TPS < 1% wyniósł 57% u chorych leczonych pembrolizumabem i 13% w grupie otrzymującej samą chemioterapię. U chorych z TPS ≥ 1%, całkowity odsetek odpowiedzi wyniósł 54% u chorych leczonych pembrolizumabem i 38% w grupie otrzymującej samą chemioterapię.
Ciężkie działania niepożądane wśród chorych leczonych pembrolizumabem wystąpiły u 41% chorych w porównaniu z 28% chorych otrzymujących sama chemioterapię.
Najczęstsze działania niepożądane wszystkich stopni odnotowane u chorych leczonych pembrolizumabem obejmowały zaparcia (51%), zmęczenie (71%) i nudności (68%). Działania niepożądane 3/4 stopnia obejmowały duszność i zmęczenie (po 3,4%) oraz biegunkę, nudności, wysypkę i wymioty (po 1,7%).
U 10% chorych przerwano leczenie pembrolizumabem z powodu działań niepożądanych, najczęściej z powodu ostrego uszkodzenia nerek (3,4%).
Pembrolizumab wywoływał także toksyczności o podłożu immunologicznym, obejmujące zapalenie jelita grubego, endokrynopatie, zapalenie wątroby, zapalenie nerek oraz niezakaźne zapalenie płuc. W zależności od nasilenie należy przerwać lub całkowicie zakończyć leczenie pembrolizumabem oraz podać kortykosteroidy, jeśli są odpowiednie wskazania.
Zalecana dawka pembrolizumabu u chorych na NDRP wynosi 200 mg iv co 3 tygodnie do progresji choroby, wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności lub przez 2 lata u chorych bez progresji choroby.
