Pacjenci z NDRP leczeni niwolumabem żyją dłużej
Rak płuca, mimo największej liczby zachorowań wśród wszystkich nowotworów (w Polsce rocznie około 22 tysiące) wciąż jest trudny do wyleczenia - 5 lat od rozpoznania przeżywa zaledwie 13,5% pacjentów. Kolejne leki biologiczne sprawiają, że granica przeżywalności coraz bardziej się przesuwa. Dobitnie pokazuje to publikacja z prestiżowego czasopisma The Lancet Oncology.
Zdecydowaną większość nowotworów płuc stanowi rak niedrobnokomórkowy, który - jak pokazało kilka dużych badań - może być z powodzeniem leczony niwolumabem, przeciwciałem anty-PD-L1. Lek ten jest zarejestrowany także w terapii czerniaka, raka urotelialnego, RCC, raka głowy i szyi i klasycznego chłoniaka Hodgkina.
Wieloośrodkowy zespół naukowców dokonał zbiorczej analizy wspomnianych badań (CheckMate 017, 057, 063, 003) i dokonał oceny przeżyć 4-letnich u pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca, dla których niwolumab stanowił co najmniej 2. linię leczenia. We wszystkich badaniach 4-letnie całkowite przeżycie wśród chorych otrzymujących niwolumab (n=664)wyniosło 14%, 19% dla pacjentów z co najmniej 1% ekspresją PD-L1 oraz 11% dla osób z ekspresją PD-L1 poniżej 1%. W badaniach CheckMate 017 oraz 057 przeżycia 4-letnie wyniosły 14% w porównaniu do 5% u chorych leczonych docetakselem. Nie pojawiły się dane o nieznanych wcześniej działaniach niepożądanych. W porównaniu do pacjentów z chorobą postępującą odpowiedź na leczenie lub stabilizacja w 6. miesiącu terapii wiązały się z istotnie większą szansą na dłuższe przeżycie (HR 0,18 oraz 0,52), co wskazuje na znacznie lepsze działanie leku od docetakselu (HR 0,43 i 0,80).
Wieloośrodkowy zespół naukowców dokonał zbiorczej analizy wspomnianych badań (CheckMate 017, 057, 063, 003) i dokonał oceny przeżyć 4-letnich u pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca, dla których niwolumab stanowił co najmniej 2. linię leczenia. We wszystkich badaniach 4-letnie całkowite przeżycie wśród chorych otrzymujących niwolumab (n=664)wyniosło 14%, 19% dla pacjentów z co najmniej 1% ekspresją PD-L1 oraz 11% dla osób z ekspresją PD-L1 poniżej 1%. W badaniach CheckMate 017 oraz 057 przeżycia 4-letnie wyniosły 14% w porównaniu do 5% u chorych leczonych docetakselem. Nie pojawiły się dane o nieznanych wcześniej działaniach niepożądanych. W porównaniu do pacjentów z chorobą postępującą odpowiedź na leczenie lub stabilizacja w 6. miesiącu terapii wiązały się z istotnie większą szansą na dłuższe przeżycie (HR 0,18 oraz 0,52), co wskazuje na znacznie lepsze działanie leku od docetakselu (HR 0,43 i 0,80).