Wykrywanie i monitorowanie kardiotoksyczności powodowanej lekami przeciwnowotworowymi
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 18.01.2012
Źródło: D Bovelli, G Plataniotis, F Riola. Cardiotoxicity of chemotherapeutic agents and radiotherapy related heart disease: ESMO Clinical Practice Guidelines. Annals of Oncology 21 (Suppl 5):v277-v282, 2010
Kategorie:
Pierś
Przewód pokarmowy
Mięsaki tkanek miękkich, kości i GIST
Układ moczowo-płciowego
Gruczoły wydzielania wewnętrznego
Płuco i opłucna
Narządy głowy i szyi
Ginekologia onkologiczna
Czerniak
Gruczoł krokowy
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności Poniżej zaprezentowano zalecenia European Society of Medical Oncology dotyczące oceny kardiologicznej u chorych poddanych terapii antracyklinami oraz przeciwciałami monoklonalnymi.
1. Przed rozpoczęciem leczenia antracyklinami u wszystkich chorych zaleca się wykonanie badania elektrokardiograficznego (EKG).
2. Przed rozpoczęciem leczenia antracyklinami oraz przeciwciałami monoklonalnymi zaleca się wykonanie badania echokardiograficznego u chorych >60 roku życia lub, u których występuje dodatkowe obciążenie układu sercowo-naczyniowego tj. nadciśnienie, hipercholesterolemia, cukrzyca, otyłość, wcześniejsza terapia 5-hydroksytryptaminą-2B, udokumentowana choroba serca lub wcześniejsza radioterapia klatki piersiowej.
3. Ocena frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF – left ventricular ejection fraction) zalecana jest (nawet u bezobjawowych chorych) w następujących odstępach czasowych:
- po podaniu połowy zaplanowanej dawki antracykliny, następnie przed każdym kolejnym cyklem leczenia
lub;
- po podaniu kumulacyjnej dawki 300 mg/m2 doksorubicyny, 450 mg/m2 epirubicyny lub 60 mg/m2
mitoksantronu, następnie przed każdym kolejnym cyklem leczenia lub;
- po podaniu kumulacyjnej dawki 240 mg/m2 doksorubicyny lub 360 mg/m2 epirubicyny u chorych <15 lub
>60 roku życia, następnie przed każdym kolejnym cyklem leczenia;
- po 3, 6 i 12 miesiącach od zakończenia terapii antracyklinami
4. Okresowa ocena kardiologiczna (co 12 tygodni) jest również celowa u chorych leczonych przeciwciałami monoklonalnymi szczególnie jeśli wcześniej otrzymywali antracykliny.
5. U chorych, którzy w wieku <15 lat leczeni byli antracyklinami zaleca się ocenę kardiologiczną 4 i 10 lat po zakończeniu terapii.
6. U chorych, którzy w wieku >15 lat leczeni byli antracyklinami (dawką kumulacyjną doksorubicyny >240 mg/m2 lub epirubicyny >360 mg/m2) zaleca się ocenę kardiologiczną 4 i 10 lat po zakończeniu terapii.
7. Zmniejszenie LVEF o ≥20% w stosunku do wartości wyjściowej lub zmniejszenie wartości LVEF <50% wymaga ponownej oceny echokardiograficznej lub przerwania terapii z dalszą kontrolą kardiologiczną.
8. Zastosowanie beta-blokera i inhibitora konwertazy angiotensyny jest obowiązkowe u chorych, u których stwierdzono nawet bezobjawową dysfunkcję lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym po leczeniu antracyklinami. Im szybciej rozpocznie się leczenie niewydolności serca (w ciągu 2 miesięcy od zakończenia terapii antracyklinami) tym lepsze są jego rezultaty.
2. Przed rozpoczęciem leczenia antracyklinami oraz przeciwciałami monoklonalnymi zaleca się wykonanie badania echokardiograficznego u chorych >60 roku życia lub, u których występuje dodatkowe obciążenie układu sercowo-naczyniowego tj. nadciśnienie, hipercholesterolemia, cukrzyca, otyłość, wcześniejsza terapia 5-hydroksytryptaminą-2B, udokumentowana choroba serca lub wcześniejsza radioterapia klatki piersiowej.
3. Ocena frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF – left ventricular ejection fraction) zalecana jest (nawet u bezobjawowych chorych) w następujących odstępach czasowych:
- po podaniu połowy zaplanowanej dawki antracykliny, następnie przed każdym kolejnym cyklem leczenia
lub;
- po podaniu kumulacyjnej dawki 300 mg/m2 doksorubicyny, 450 mg/m2 epirubicyny lub 60 mg/m2
mitoksantronu, następnie przed każdym kolejnym cyklem leczenia lub;
- po podaniu kumulacyjnej dawki 240 mg/m2 doksorubicyny lub 360 mg/m2 epirubicyny u chorych <15 lub
>60 roku życia, następnie przed każdym kolejnym cyklem leczenia;
- po 3, 6 i 12 miesiącach od zakończenia terapii antracyklinami
4. Okresowa ocena kardiologiczna (co 12 tygodni) jest również celowa u chorych leczonych przeciwciałami monoklonalnymi szczególnie jeśli wcześniej otrzymywali antracykliny.
5. U chorych, którzy w wieku <15 lat leczeni byli antracyklinami zaleca się ocenę kardiologiczną 4 i 10 lat po zakończeniu terapii.
6. U chorych, którzy w wieku >15 lat leczeni byli antracyklinami (dawką kumulacyjną doksorubicyny >240 mg/m2 lub epirubicyny >360 mg/m2) zaleca się ocenę kardiologiczną 4 i 10 lat po zakończeniu terapii.
7. Zmniejszenie LVEF o ≥20% w stosunku do wartości wyjściowej lub zmniejszenie wartości LVEF <50% wymaga ponownej oceny echokardiograficznej lub przerwania terapii z dalszą kontrolą kardiologiczną.
8. Zastosowanie beta-blokera i inhibitora konwertazy angiotensyny jest obowiązkowe u chorych, u których stwierdzono nawet bezobjawową dysfunkcję lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym po leczeniu antracyklinami. Im szybciej rozpocznie się leczenie niewydolności serca (w ciągu 2 miesięcy od zakończenia terapii antracyklinami) tym lepsze są jego rezultaty.
