Zastosowanie glikokortykosterydów łącznie z immunoterapią zmniejsza jej skuteczność
Autor: Marta Koblańska
Data: 18.09.2018
Źródło: Journal of Clinical Oncology/KS
Jak wykazało retrospektywne badanie, którego wyniki opublikowano w Journal of Clinical Oncology, glikokortykosteroidy stosowane w chwili rozpoczęcia leczenia inhibitorami PD-1 (ang. programmed death 1) lub inhibitorami PD-L1 (ang. programmed death ligand 1) mogą prowadzić do zmniejszenia skuteczności terapii u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca.
Aktualnym standardem leczenia NDRP (niedrobnokomórkowego raka płuca) są m. in. inhibitory PD-L1. Do tej pory wpływ glikokortykosteroidów nie był znany, dlatego, że chorzy przyjmujący sterydy nie byli włączani do badań klinicznych dotyczących immunoterapii.
Badacze poszukiwali chorych na zaawansowanego NDRP, którzy nie byli wcześniej leczeni inhibitorami szlaku PD-1/PD-L1 w dwóch ośrodkach - Memorial Sloan Kettering Cancer Center oraz Gustave Roussy Cancer Center we Francji.
Badacze przeanalizowali dane dotyczące historii choroby i leczenia oraz przeprowadzili analizę wieloczynnikową. Analiza wykazała, że 90 spośród 640 chorych (14%) leczonych inhibitorem PD-L1 w monoterapii otrzymywało ≥ 10 mg prednizonu lub ekwiwalentną dawkę innego glikokortykosteroidu na dobę w chwili rozpoczęcia leczenia. Najczęstsze wskazania do sterydoterapii obejmowały duszność (33%), zmęczenie (21%) i przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego (19%).
W obu ośrodkach stosowanie glikokortykosteroidów wiązało się z obniżeniem odsetka obiektywnych odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR), skróceniem czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) oraz czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) u chorych poddawanych immunoterapii. Po skorygowaniu o takie dane jak wywiad dotyczący palenia papierosów, obecność przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym czy stan sprawności wykazano, że stosowanie glikokortykosteroidów istotnie wpływa na PFS (HR 1,3) oraz OS (HR 1,7).
Pomimo tego, że wnioski pochodzą z analizy retrospektywnej, wskazują jednoznacznie, że glikokortykosteroidy powinny być stosowane z ostrożnością. Ponadto autorzy badania nie są w stanie w pełni zróżnicować prognostycznego i predykcyjnego wpływu steroidów na wyniki leczenia inhibitorami osi PD-1/Pd-L1. Badacze podkreślają także, że analiza dotyczyła zastosowania leków immunokompetentnych w monoterapii i nie jest znany wpływ glikokortykosteroidów na wyniki leczenia immunoterapią w skojarzeniu z chemioterapią.
Badacze poszukiwali chorych na zaawansowanego NDRP, którzy nie byli wcześniej leczeni inhibitorami szlaku PD-1/PD-L1 w dwóch ośrodkach - Memorial Sloan Kettering Cancer Center oraz Gustave Roussy Cancer Center we Francji.
Badacze przeanalizowali dane dotyczące historii choroby i leczenia oraz przeprowadzili analizę wieloczynnikową. Analiza wykazała, że 90 spośród 640 chorych (14%) leczonych inhibitorem PD-L1 w monoterapii otrzymywało ≥ 10 mg prednizonu lub ekwiwalentną dawkę innego glikokortykosteroidu na dobę w chwili rozpoczęcia leczenia. Najczęstsze wskazania do sterydoterapii obejmowały duszność (33%), zmęczenie (21%) i przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego (19%).
W obu ośrodkach stosowanie glikokortykosteroidów wiązało się z obniżeniem odsetka obiektywnych odpowiedzi (ang. overall response rate, ORR), skróceniem czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) oraz czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) u chorych poddawanych immunoterapii. Po skorygowaniu o takie dane jak wywiad dotyczący palenia papierosów, obecność przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym czy stan sprawności wykazano, że stosowanie glikokortykosteroidów istotnie wpływa na PFS (HR 1,3) oraz OS (HR 1,7).
Pomimo tego, że wnioski pochodzą z analizy retrospektywnej, wskazują jednoznacznie, że glikokortykosteroidy powinny być stosowane z ostrożnością. Ponadto autorzy badania nie są w stanie w pełni zróżnicować prognostycznego i predykcyjnego wpływu steroidów na wyniki leczenia inhibitorami osi PD-1/Pd-L1. Badacze podkreślają także, że analiza dotyczyła zastosowania leków immunokompetentnych w monoterapii i nie jest znany wpływ glikokortykosteroidów na wyniki leczenia immunoterapią w skojarzeniu z chemioterapią.
