Co dalej w przypadku niepowodzenia leczenia biologicznego.

Pacjenci, u których mimo stosowania syntetycznych i biologicznych leków modyfikujących przebieg choroby, nie uzyskano odpowiedzi w postaci remisji lub niskiej aktywności choroby, stanowią dla klinicysty wyzwanie.

Wydaję się, że wprowadzenie nowej grupy leków - inhibitorów kinaz Jak - może stanowić dla tej populacji obiecującą opcję terapeutyczną. Baricitinib - jest doustnym selektywnym inhibitorem kinazy Jak1 i Jak2. Opublikowane wyniki badania oceniającego skuteczność baricitinibu w grupie pacjentów z umiarkowaną i ciężką postacią reumatoidalnego zapalenia stawów (rzs) i niepowodzeniem leczenia co najmniej jednych lekiem biologicznym, wskazują na korzyści ze stosowania u tych chorych baricitinibu. Protokół badana o akronimie RA-BEACON nie zakładał ograniczeń odnośnie liczby i rodzaju leku biologicznego stosowanego w przeszłości. W większości przypadków przyczyną zakończenia terapii lekiem biologicznym była pierwotna lub wtórna nieskuteczność leku. Wszyscy badani stosowali klasyczny lek modyfikujący w stabilnej dawce (w ok. 82% przypadków był to metotrexat). W trzech ramionach badania porównywano (1:1:1) placebo, baricitinib 2mg i baricitinib 4mg. Pierwotnym punktem końcowym była ocena odpowiedzi ACR20 w 12 tygodniu, dla dawki 4mg/dobę. Od 16 tygodnia u chorych, którzy nie uzyskali zakładanego punktu końcowego, wdrażano terapię ratunkową w postaci baricitinibu 4mg/dobę. W badaniu poddano ocenie również bezpieczeństwo stosowania inhibitora kinazy Jak po leku biologicznym. Średni czas trwania choroby wynosił 14 lat, a aktywność choroby oceniana średnią wartością wskaźnika DAS28(CRP) - 5,9 (CDAI - ok. 41). W tygodniu 12 i 24 więcej pacjentów stosujących baricitinib w dawce 4mg, w porównaniu do placebo, uzyskało odpowiedz ACR20 i CDAI≤10 (różnice istotne statystycznie) - w 12 tygodniu 55% vs 27%, odpowiednio baricitinib vs placebo. Podobnie w przypadku dawki baricitinibu 2mg, więcej badanych uzyskało odpowiedz ACR20, niż grupie placebo (w 12 tyg., 49% vs 27%).

Ryzyko ciężkich zdarzeń niepożądanych było zbliżone w trzech analizowanych ramionach badania (baricitinib 2mg i 4mg i placebo, odpowiednio 2% vs 3% vs 3%). Ilość i rodzaj stosowanych w przeszłości leków biologicznych nie wpływały istotnie na ryzyko wystąpienia ciężkich infekcji. Zaobserwowano jednak, że chorzy leczeni baricitinibem (ale także w ramieniu stosującym placebo), którzy otrzymali w przeszłości trzy lub więcej leków biologicznych, mieli większe ryzyko zdarzeń niepożądanych. Ograniczeniem badania był krótki okres obserwacji, a także brak analizy wpływu leczenia na zmiany radiologiczne.