123RF
Co determinuje przebieg choroby Kawasaki?
Choroba Kawasaki niejedno ma imię, a określone parametry kliniczne decydują o rokowaniu – taki wniosek płynie z najnowszej publikacji w „The Lancet Child & Adolescent Health”.
Choroba Kawasaki jest główną przyczyną nabytych chorób układu krążenia u dzieci w krajach wysoko rozwiniętych. Jedną z najpoważniejszych konsekwencji choroby są tętniaki tętnic wieńcowych. Patogeneza nie została w pełni wyjaśniona, najprawdopodobniej wiąże się ona ze złożoną zależnością między podatnością genetyczną a różnymi czynnikami środowiskowymi.
Chociaż chorobę Kawasaki powszechnie uważa się za pojedynczą jednostkę chorobową, rozpoznano zmienność objawów klinicznych i przebiegu choroby; stąd brytyjsko-amerykański zespół naukowców podjął się analizy danych w celu identyfikacji określonych podgrup klinicznych.
Obliczenia oparto na danych klinicznych pacjentów Rady Children's Hospital w San Diego z lat 2002–2022, u których rozpoznano chorobę Kawasaki.
Pacjentów pogrupowano na podstawie 14 zmiennych, m.in. takich, jak: wiek na początku choroby, wyniki dziesięciu badań laboratoryjnych, dzień wystąpienia choroby w momencie pierwszego dożylnego wlewu immunoglobulin oraz znormalizowane pomiary echokardiograficzne średnicy tętnic wieńcowych w chwili rozpoznania. Przeanalizowano także sezonowość i zapadalność na chorobę Kawasaki w latach 2002–2019 według podgrup.
Spośród 1016 pacjentów, którzy w ostatecznej analizie posiadali pełne dane, zidentyfikowano cztery podgrupy charakteryzujące się odrębnymi cechami klinicznymi: w pierwszej dochodziło do zajęcia wątroby i dróg żółciowych z podwyższonym poziomem transaminazy alaninowej, transferazy gamma-glutamylowej i bilirubiny całkowitej, tu w najmniejszym stopniu dochodziło do powstawania tętniaków tętnic wieńcowych, ale najczęściej do oporności na dożylne immunoglobuliny; w drugiej obserwowano najwyższą liczbę neutrofilów i najwyższy odsetek wstrząsu związanego z chorobą Kawasaki; trzecia grupa charakteryzowała się limfadenopatią szyjną z wysokimi wskaźnikami stanu zapalnego (szybkość sedymentacji erytrocytów, białko C-reaktywne, liczba białych krwinek i liczba płytek krwi) i najniższymi wynikami Z-score skorygowanej o wiek hemoglobiny; czwarta to z kolei grupa pacjentów najmłodszych, z najwyższym odsetkiem tętniaków tętnicy wieńcowej, ale najniższym wskaźnikiem oporności na dożylne immunoglobuliny.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
Chociaż chorobę Kawasaki powszechnie uważa się za pojedynczą jednostkę chorobową, rozpoznano zmienność objawów klinicznych i przebiegu choroby; stąd brytyjsko-amerykański zespół naukowców podjął się analizy danych w celu identyfikacji określonych podgrup klinicznych.
Obliczenia oparto na danych klinicznych pacjentów Rady Children's Hospital w San Diego z lat 2002–2022, u których rozpoznano chorobę Kawasaki.
Pacjentów pogrupowano na podstawie 14 zmiennych, m.in. takich, jak: wiek na początku choroby, wyniki dziesięciu badań laboratoryjnych, dzień wystąpienia choroby w momencie pierwszego dożylnego wlewu immunoglobulin oraz znormalizowane pomiary echokardiograficzne średnicy tętnic wieńcowych w chwili rozpoznania. Przeanalizowano także sezonowość i zapadalność na chorobę Kawasaki w latach 2002–2019 według podgrup.
Spośród 1016 pacjentów, którzy w ostatecznej analizie posiadali pełne dane, zidentyfikowano cztery podgrupy charakteryzujące się odrębnymi cechami klinicznymi: w pierwszej dochodziło do zajęcia wątroby i dróg żółciowych z podwyższonym poziomem transaminazy alaninowej, transferazy gamma-glutamylowej i bilirubiny całkowitej, tu w najmniejszym stopniu dochodziło do powstawania tętniaków tętnic wieńcowych, ale najczęściej do oporności na dożylne immunoglobuliny; w drugiej obserwowano najwyższą liczbę neutrofilów i najwyższy odsetek wstrząsu związanego z chorobą Kawasaki; trzecia grupa charakteryzowała się limfadenopatią szyjną z wysokimi wskaźnikami stanu zapalnego (szybkość sedymentacji erytrocytów, białko C-reaktywne, liczba białych krwinek i liczba płytek krwi) i najniższymi wynikami Z-score skorygowanej o wiek hemoglobiny; czwarta to z kolei grupa pacjentów najmłodszych, z najwyższym odsetkiem tętniaków tętnicy wieńcowej, ale najniższym wskaźnikiem oporności na dożylne immunoglobuliny.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
