123RF
Częstość infekcji niewymagających hospitalizacji wśród chorych leczonych lekami biologicznymi
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 12.10.2021
Źródło: Bechman K, Halai K, Yates M et al. Nonserious Infections in Patients With Rheumatoid Arthritis: Results From the British Society for Rheumatology Biologics Register for Rheumatoid Arthritis. Arthritis & Rheumatology. Vol. 73, No. 10, October 2021, pp 1800–1809
Wnioski płynące z analizy danych brytyjskiego rejestru BSRBR-RA wskazują na dużą częstość infekcji o przebiegu niewymagającym hospitalizacji wśród pacjentów leczonych lekami biologicznymi. Profil tych chorych pokrywa się z profilem pacjentów obciążonych większym ryzykiem infekcji o ciężkim przebiegu.
Zwiększona częstość infekcji w populacji chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest wypadkową wielu nakładających się czynników. Należą do nich predysponujące zaburzenia immunologiczne wynikające z choroby podstawowej, stosowane leczenie immunosupresyjne, choroby towarzyszące oraz oddziałujące czynniki środowiskowe.
Większość infekcji stanowią te o przebiegu niewymagającym hospitalizacji lub stosowania leków dożylnych, których leczenie ograniczone jest do postępowania ambulatoryjnego – tzw. nonserious infections (NSI).
Według wyników opublikowanych na podstawie analizy danych pochodzących z prospektywnego badania kohortowego – rejestr BSRBR-RA (British Society for Rheumatology Biologics Register for Rheumatoid Arthritis) – częstość występowania infekcji o nieciężkim przebiegu wśród pacjentów leczonych lekami biologicznymi wyniosła 27 na 100 pacjentolat (okres aktywnego przyjmowania leku, przez trzy pierwsze lata obserwacji). Częstość infekcji niewymagających hospitalizacji była istotnie mniejsza w grupie pacjentów leczonych wyłącznie syntetycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (sLMPCh), którzy nie stosowali wcześniej leków biologicznych. Wśród leczonych sLMPCh ryzyko infekcji niewymagających hospitalizacji było o 40 proc. mniejsze w porównaniu z pacjentami leczonymi inhibitorami TNF-α. Wśród leczonych biologicznie stosowanie leków skierowanych przeciwko IL-6 oraz rytuksymabu związane było z większym ryzykiem infekcji w porównaniu ze stosowaniem inhibitorów TNF-α. W analizie obejmującej poszczególne inhibitory TNF-α stosowanie adalimumabu łączyło się z większym ryzykiem infekcji niż etanerceptu.
Z większym ryzykiem powikłań infekcyjnych związane były wiek (im starszy, tym większe ryzyko), płeć żeńska, choroby współistniejące, stosowanie glikokortykosteroidów, duża aktywność choroby oraz większy stopień niepełnosprawności. Pod względem częstości wiodące miejsce zajmowały infekcje dróg oddechowych stanowiące 36 proc. wszystkich NSI. Wśród najczęściej raportowanych znalazły się również infekcje dróg moczowych, ucha, nosa, gardła oraz zakażenia skóry. Najczęstszymi infekcjami oportunistycznymi były półpasiec oraz kandydoza. Paradoksalnie odnotowano mniejszą częstość infekcji niewymagających hospitalizacji wśród osób czynnie palących. Autorzy opracowania zwracają uwagę między innymi na to, że osoby palące z racji chorób współistniejących wymagają częściej hospitalizacji z powodu infekcji, rzadziej natomiast są leczone ambulatoryjnie.
Wnioski płynące z analizy danych brytyjskiego rejestru BSRBR-RA wskazują na dużą częstość infekcji o przebiegu niewymagającym hospitalizacji wśród pacjentów leczonych lekami biologicznymi. Profil tych chorych pokrywa się z profilem pacjentów obciążonych większym ryzykiem infekcji o ciężkim przebiegu. Tacy pacjenci wymagają wzmożonej uwagi ze strony personelu medycznego.
Opracowanie: dr Marta Madej
Większość infekcji stanowią te o przebiegu niewymagającym hospitalizacji lub stosowania leków dożylnych, których leczenie ograniczone jest do postępowania ambulatoryjnego – tzw. nonserious infections (NSI).
Według wyników opublikowanych na podstawie analizy danych pochodzących z prospektywnego badania kohortowego – rejestr BSRBR-RA (British Society for Rheumatology Biologics Register for Rheumatoid Arthritis) – częstość występowania infekcji o nieciężkim przebiegu wśród pacjentów leczonych lekami biologicznymi wyniosła 27 na 100 pacjentolat (okres aktywnego przyjmowania leku, przez trzy pierwsze lata obserwacji). Częstość infekcji niewymagających hospitalizacji była istotnie mniejsza w grupie pacjentów leczonych wyłącznie syntetycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (sLMPCh), którzy nie stosowali wcześniej leków biologicznych. Wśród leczonych sLMPCh ryzyko infekcji niewymagających hospitalizacji było o 40 proc. mniejsze w porównaniu z pacjentami leczonymi inhibitorami TNF-α. Wśród leczonych biologicznie stosowanie leków skierowanych przeciwko IL-6 oraz rytuksymabu związane było z większym ryzykiem infekcji w porównaniu ze stosowaniem inhibitorów TNF-α. W analizie obejmującej poszczególne inhibitory TNF-α stosowanie adalimumabu łączyło się z większym ryzykiem infekcji niż etanerceptu.
Z większym ryzykiem powikłań infekcyjnych związane były wiek (im starszy, tym większe ryzyko), płeć żeńska, choroby współistniejące, stosowanie glikokortykosteroidów, duża aktywność choroby oraz większy stopień niepełnosprawności. Pod względem częstości wiodące miejsce zajmowały infekcje dróg oddechowych stanowiące 36 proc. wszystkich NSI. Wśród najczęściej raportowanych znalazły się również infekcje dróg moczowych, ucha, nosa, gardła oraz zakażenia skóry. Najczęstszymi infekcjami oportunistycznymi były półpasiec oraz kandydoza. Paradoksalnie odnotowano mniejszą częstość infekcji niewymagających hospitalizacji wśród osób czynnie palących. Autorzy opracowania zwracają uwagę między innymi na to, że osoby palące z racji chorób współistniejących wymagają częściej hospitalizacji z powodu infekcji, rzadziej natomiast są leczone ambulatoryjnie.
Wnioski płynące z analizy danych brytyjskiego rejestru BSRBR-RA wskazują na dużą częstość infekcji o przebiegu niewymagającym hospitalizacji wśród pacjentów leczonych lekami biologicznymi. Profil tych chorych pokrywa się z profilem pacjentów obciążonych większym ryzykiem infekcji o ciężkim przebiegu. Tacy pacjenci wymagają wzmożonej uwagi ze strony personelu medycznego.
Opracowanie: dr Marta Madej
