Denosumab w leczeniu osteoporozy posteroidowej – wyniki metaanalizy

Jednym z wielu powikłań przewlekłej sterydoterapii jest osteoporoza. Jak potwierdzają obserwacje, utrata masy kostnej w trakcie leczenia glikokortykosteroidami (GKS) widoczna jest już kilka miesięcy po rozpoczęciu terapii. Ustaloną pozycję w profilaktyce i leczeniu osteoporozy posteroidowej mają bisfosfoniany. Wskazania rejestracyjne denosumabu również obejmują stosowanie leku w przypadkach osteoporozy indukowanej systemowym stosowaniem GKS.

W Polsce w tym wskazaniu lek nie jest jednak objęty refundacją. Yamaguchi i wsp. dokonali metaanalizy badań klinicznych, z której wynika, że u pacjentów leczonych denosumabem z powodu osteoporozy posteroidowej obserwowany jest istotny wzrost gęstości masy kostnej (BMD, bone mineral density) w obszarze kręgosłupa lędźwiowego, biodra (total hip) oraz szyjki kości udowej w 12. miesiącu od rozpoczęcia leczenia. W ocenie dokonanej w 6. miesiącu terapii w przypadku szyjki kości udowej wzrost BMD nie był znaczący, co może wskazywać na dłuższy okres czasu wymagany do oceny zmian BMD w tej lokalizacji. W 12 miesiącu leczenia, wzrost BMD w zakresie kręgosłupa i szyjki kości udowej, był większy w porównaniu do leczenia bisfosfonianami. Obserwowana zmiana BMD była zróżnicowana w zależności od lokalizacji (kręgosłup lędźwiowy, biodro, szyjka kości udowej), a czynnikiem wpływającym na odpowiedź na leczenie była ilość kości beleczkowej w określonej lokalizacji. W obszarach o większej zawartości kości beleczkowej (kręgosłup) wzrost BMD był większy i widoczny wcześniej. W ocenie wpływu leku na ryzyko złamań u pacjentów z osteoporozą posteroidową, badanie wykazało podobną skuteczność denosumabu i bisfosfonianów. Spośród ponad 700 badań dotyczących problemu, odszukanych w bazach badań naukowych, do ostatecznej analizy włączono siedem. Skuteczność terapii oceniano zmianą BMD w 6. i 12. miesiącu, w porównaniu do wartości BMD sprzed leczenia. Zakres wieku objętej badaniem populacji wynosił około 48-66 lat, a czas stosowania GKS od 3 do ponad 17 lat. Metaanalizy dokonano w oparciu o zalecenia PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-analyses).