Działania niepożądane inhibitorów kinazy janusowej
| Tagi: | inhibitory, kinazy, janusowa,, Tofacitinib, upadacitinib, baricitinib |
Inhibitory kinazy janusowej (JAK) to nowa grupa leków która jest wykorzystywana w chorobach zapalnych.
Niedawno opublikowano przegląd systematyczny z meta-analizą dotyczący profilu bezpieczeństwa tofacitinibu, upadacitinibu, filgotinibu i baricitinibu u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, chorobami zapalnymi jelit, łuszczycą oraz zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa.
Badacze włączyli do analizy 82 badania obejmujące w sumie ponad 66 tysięcy pacjentów którzy stosowali inhibitory JAK. Co ważne, aż 2/3 badań było randomizowanymi badaniami klinicznymi. Ogółem, działania niepożądane występowały z częstością 42,7 na 100 osobolat, a poważne działania niepożądane z częstością 9,9 na 100 osobolat z czego częstość infekcji była równa 2,8 na 100 osobolat, częstość infekcji z powodu wirusa ospy wietrznej 2,7 na 100 osobolat, nowotwory z częstością 0,9 na 100 osobolat, incydenty sercowo-naczyniowe 0,5 na 100 osobolat. Stosowanie inhibitorów JAK nie wpływało na ogólną śmiertelność w porównaniu z placebo lub z innym leczeniem stosowanym jako kontrola (RR=0,72; 95% CI: 0,40–1,28). Stosowanie opisywanej grupy leków zwiększało ryzyko infekcji z powodu wirusa ospy wietrznej (RR=1,57; 95% CI: 1,04–2,37). Jednakże, stosowanie inhibitorów JAK nie wpływało istotnie na ryzyko innych poważnych działań niepożądanych.
Pacjenci u których stosuje się inhibitory JAK mają o ponad połowę zwiększone ryzyko infekcji wirusem ospy wietrznej w porównaniu z osobami z chorobami zapalnymi u których nie stosuje się tej grupy leków.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)
Badacze włączyli do analizy 82 badania obejmujące w sumie ponad 66 tysięcy pacjentów którzy stosowali inhibitory JAK. Co ważne, aż 2/3 badań było randomizowanymi badaniami klinicznymi. Ogółem, działania niepożądane występowały z częstością 42,7 na 100 osobolat, a poważne działania niepożądane z częstością 9,9 na 100 osobolat z czego częstość infekcji była równa 2,8 na 100 osobolat, częstość infekcji z powodu wirusa ospy wietrznej 2,7 na 100 osobolat, nowotwory z częstością 0,9 na 100 osobolat, incydenty sercowo-naczyniowe 0,5 na 100 osobolat. Stosowanie inhibitorów JAK nie wpływało na ogólną śmiertelność w porównaniu z placebo lub z innym leczeniem stosowanym jako kontrola (RR=0,72; 95% CI: 0,40–1,28). Stosowanie opisywanej grupy leków zwiększało ryzyko infekcji z powodu wirusa ospy wietrznej (RR=1,57; 95% CI: 1,04–2,37). Jednakże, stosowanie inhibitorów JAK nie wpływało istotnie na ryzyko innych poważnych działań niepożądanych.
Pacjenci u których stosuje się inhibitory JAK mają o ponad połowę zwiększone ryzyko infekcji wirusem ospy wietrznej w porównaniu z osobami z chorobami zapalnymi u których nie stosuje się tej grupy leków.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)
