Febuxostat może być stosowany u chorych ze znacząco upośledzoną funkcją nerek
Autor: Aleksandra Lang
Data: 21.10.2016
Źródło: Saag KG, Whelton A, Becker MA, MacDonald P, Hunt B, Gunawardhana L. Impact of febuxostat on renal function in gout subjects with moderate-to-severe renal impairment. Arthritis Rheumatol 2016;68:2035–43. Quilis N, Andrés M, Gil S, Ranieri L, Vela P, Pascua
Febuxostat jest selektywnym inhibitorem oxydazy ksantynowej, stosowanym w terapii dny moczanowej. Wraz z allopurynolem stanowią podstawowe leki stosowane w leczeniu tego schorzenia. Febuxostat jest metabolizowany głównie w wątrobie, dlatego może być stosowany u chorych z upośledzoną funkcją nerek.
Badania kliniczne z zastosowaniem febuxostatu obejmowały populację chorych z upośledzoną czynnością nerek, jednak z wartościami GFR utrzymującymi się powyżej 30 ml/min. Stąd zalecenia, aby w grupie chorych z wartościami GFR <30ml/min stosować lek bardzo ostrożnie. Jednak, jak wskazują najnowsze doniesienia, febuxostat może być również bezpiecznie i z dobrym efektem rekomendowany w tej ostatniej grupie chorych.
W jednym z badań febuxostat stosowany był u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek GFR 15ml/min (n=96). Lek stosowany był w zakresie dawek 2x30mg/dobę lub 40-80mg raz dziennie. W omawianej populacji lek okazał się bezpieczny i skutecznie obniżał stężenia kwasu moczowego w surowicy. W kolejnym badaniu retrospektywnie oceniano skuteczność stosowania leku w grupie chorych z upośledzoną funkcją nerek i GFR < 30ml/min (23,8%) i GFR ≥ 30ml/min, w chwili rozpoczęcia leczenia (n=84). Najczęściej stosowaną dawką w obu podgrupach było 80mg/dobę, którą zwiększano w razie niedostatecznej odpowiedzi na leczenie do 120mg/dobę. Po 6 miesiącach nie zaobserwowano zmian w funkcji nerek (GFR) w obu grupach. W grupie chorych z bardziej upośledzoną funkcją nerek obserwowano lepszą odpowiedź na febuxostat (istotniejsze obniżenie stężenia kwasu moczowego w surowicy). Rozpoczynanie leczenia od niższych dawek leku zmniejsza ryzyko wystąpienia zaostrzeń dny, jednak stosowanie większych dawek może być konieczne dla uzyskania celu terapeutycznego, jakim jest pożądane stężenie kwasu moczowego w surowicy. W świetle przedstawionych danych będzie to również możliwe, a zarazem bezpieczne wśród chorych z upośledzoną funkcja nerek. Jak wskazują przedstawione dane u chorych z zaburzoną czynnością nerek, u których stosowanie niskich dawek febuxostatu jest niewystarczające, można bezpiecznie stosować większe dawki.
W jednym z badań febuxostat stosowany był u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek GFR 15ml/min (n=96). Lek stosowany był w zakresie dawek 2x30mg/dobę lub 40-80mg raz dziennie. W omawianej populacji lek okazał się bezpieczny i skutecznie obniżał stężenia kwasu moczowego w surowicy. W kolejnym badaniu retrospektywnie oceniano skuteczność stosowania leku w grupie chorych z upośledzoną funkcją nerek i GFR < 30ml/min (23,8%) i GFR ≥ 30ml/min, w chwili rozpoczęcia leczenia (n=84). Najczęściej stosowaną dawką w obu podgrupach było 80mg/dobę, którą zwiększano w razie niedostatecznej odpowiedzi na leczenie do 120mg/dobę. Po 6 miesiącach nie zaobserwowano zmian w funkcji nerek (GFR) w obu grupach. W grupie chorych z bardziej upośledzoną funkcją nerek obserwowano lepszą odpowiedź na febuxostat (istotniejsze obniżenie stężenia kwasu moczowego w surowicy). Rozpoczynanie leczenia od niższych dawek leku zmniejsza ryzyko wystąpienia zaostrzeń dny, jednak stosowanie większych dawek może być konieczne dla uzyskania celu terapeutycznego, jakim jest pożądane stężenie kwasu moczowego w surowicy. W świetle przedstawionych danych będzie to również możliwe, a zarazem bezpieczne wśród chorych z upośledzoną funkcja nerek. Jak wskazują przedstawione dane u chorych z zaburzoną czynnością nerek, u których stosowanie niskich dawek febuxostatu jest niewystarczające, można bezpiecznie stosować większe dawki.
