Gęstość mineralna kości u pacjentów leczonych biologicznymi lub konwencjonalnymi lekami przeciw RZS

Na łamach Rheumatology ukazały się wyniki badania obserwacyjnego dotyczącego porównania zmian gęstości mineralnej kości u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) leczonych za pomocą biologicznych i celowych lub konwencjonalnych leków modyfikujących przebieg choroby (LMPCh).

Pacjentów z RZS z rekrutowano w latach 2014-2019. Pacjenci byli leczeni zgodnie z wytycznymi National Institute for Health and Care Excellence (NICE) przez trzyletni okres obserwacji. W sumie 92 pacjentów było leczonych biologicznymi/celowanymi LMPCh podczas gdy konwencjonalnymi LMPCh 184. W ciągu 3 lat gęstość mineralna kości w w obrębie szyjki kości udowej, całego stawu biodrowego oraz kręgów lędźwiowych L1 – L4 w grupie leczonej lekami biologicznymi i celowanymi pozostała stabilna i nie różniła się istotnie od momentu rozpoczęcia leczenia (p > 0,05). W przypadku pacjentów leczonych konwencjonalnymi LMPCh zaobserwowano że w każdym z badanych miejsc gęstość mineralna kości zmniejszyła się od momentu rozpoczęcia leczenia (p < 0,05).

Wyniki badania sugerują, że długoterminowe stosowanie biologicznych/celowanych LMPCh w leczeniu RZS może działać protekcyjnie przeciwko utracie gęstości mineralnej kości