Infekcje oportunistyczne u dzieci z rozpoznaniem MIZS
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 09.07.2013
Źródło: Beukelman T, Xie F, Baddley JW et al. Brief report: incidence of selected opportunistic infections among children with juvenile idiopathic arthritis. Arthritis Rheum. 2013 May;65(5):1384-9.
Badacze amerykańscy dokonując analizy materiału na przestrzeni lat 2000-2005, wyodrębnili grupę ponad 8,5 tysiąca dzieci z rozpoznaniem MIZS. Jakkolwiek oszacowana częstość infekcji oportunistycznych w tej populacji była istotnie wyższa w porównaniu do grupy kontrolnej, to w przypadku obu analizowanych grup były to zdarzenia relatywnie rzadkie.
Dane dotyczące ryzyka powikłań infekcyjnych (w tym infekcji oportunistycznych), u dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów (MIZS), włączając immunosupresję wynikającą ze stosowanego leczenia, są ograniczone. Przenosząc doświadczenia z kliniki dorosłych, można sądzić, że ryzyko to jest zwiększone w stosunku do populacji dzieci nie obciążonych przewlekłym schorzeniem zapalnym o podłożu immunologicznym.
Badacze amerykańscy dokonując analizy materiału zgromadzonego w narodowej bazie danych USA (US Medicaid Analytic eXtract - MAX), na przestrzeni lat 2000-2005, wyodrębnili grupę ponad 8,5 tysiąca dzieci z rozpoznaniem MIZS. Jakkolwiek oszacowana częstość infekcji oportunistycznych w tej populacji była istotnie wyższa w porównaniu do grupy kontrolnej, to w przypadku obu analizowanych grup były to zdarzenia relatywnie rzadkie.
Na podstawie znajdujących się w bazie danych informacji (kody rozpoznań, stosowane leczenie: immunosupresyjne, określona antybiotykoterapia) podjęto próbę retrospektywnej oceny, częstości występowania infekcji oportunistycznych. Rozpatrywano takie zakażenia jak m.in.: kryptokokoza, bastomykoza, aspergilloza, listerioza, legionelloza, salmonelloza, nokardioza, toksoplazmoza, PML (JC wirus), półpasiec, gruźlicę, zakaźenia wywołane przez prątki atypowe i inne. Grupę kontrolą w tym przypadku stanowiły dobrane dzieci z rozpozaniem ADHD (attention deficit hyperactivity disorder, n=360362). Średni okres obserwacji w obu grupach wynosił nieco ponad 1 rok. W grupie badanej (MIZS) stwierdzono 42 przypadki infekcji oportunistycznych, odpowiadające 300/100tys. pacjento-lat (IRR (incidence rate ratio) – 2,4, MIZS vs ADHD). Wśród infekcji były: zakażenie Coccydioides (3 przypadki), salmonelloza (5 przypadków) oraz 32 przypadki półpaśca. Nie wykazano, aby stosowane leczenie immunosupresyjne znacząco zwiększało ryzyko infekcji wsród dzieci z rozpoznaniem MIZS.
Badacze amerykańscy dokonując analizy materiału zgromadzonego w narodowej bazie danych USA (US Medicaid Analytic eXtract - MAX), na przestrzeni lat 2000-2005, wyodrębnili grupę ponad 8,5 tysiąca dzieci z rozpoznaniem MIZS. Jakkolwiek oszacowana częstość infekcji oportunistycznych w tej populacji była istotnie wyższa w porównaniu do grupy kontrolnej, to w przypadku obu analizowanych grup były to zdarzenia relatywnie rzadkie.
Na podstawie znajdujących się w bazie danych informacji (kody rozpoznań, stosowane leczenie: immunosupresyjne, określona antybiotykoterapia) podjęto próbę retrospektywnej oceny, częstości występowania infekcji oportunistycznych. Rozpatrywano takie zakażenia jak m.in.: kryptokokoza, bastomykoza, aspergilloza, listerioza, legionelloza, salmonelloza, nokardioza, toksoplazmoza, PML (JC wirus), półpasiec, gruźlicę, zakaźenia wywołane przez prątki atypowe i inne. Grupę kontrolą w tym przypadku stanowiły dobrane dzieci z rozpozaniem ADHD (attention deficit hyperactivity disorder, n=360362). Średni okres obserwacji w obu grupach wynosił nieco ponad 1 rok. W grupie badanej (MIZS) stwierdzono 42 przypadki infekcji oportunistycznych, odpowiadające 300/100tys. pacjento-lat (IRR (incidence rate ratio) – 2,4, MIZS vs ADHD). Wśród infekcji były: zakażenie Coccydioides (3 przypadki), salmonelloza (5 przypadków) oraz 32 przypadki półpaśca. Nie wykazano, aby stosowane leczenie immunosupresyjne znacząco zwiększało ryzyko infekcji wsród dzieci z rozpoznaniem MIZS.
