Ixekizumab - nowe możliwości terapii łuszczycowego zapalenia stawów

Ixekizumab jest monoklonalnym przeciwciałem selektywnie blokującym interleukinę 17A, będącą prozapalną cytokiną o udokumentowanej roli w patogenezie łuszczycowego zapalenia stawów (łzs). Zgodnie z wytycznymi EULAR i GRAPPA leczenie aktywnego łzs ukierunkowane na hamowanie interleukiny 17 zajmuje równorzędne miejsce z inhibitorami TNF alfa lub jako postępowanie drugiej linii po niepowodzeniu blokerów TNF alfa.

Opublikowano wyniki fazy przedłużonej randomizowanego badania klinicznego 3 fazy - SPIRIT-P2 analizującego skuteczność i bezpieczeństwo leku w populacji chorych z nieskutecznością terapii inhibitorami TNF alfa. Ixekizumab podawany był podskórnie we wstępnej dawce 160mg, a następnie kontynuowany w dawce 80mg co 2 lub 4 tygodnie. Opublikowane wyniki fazy przedłużonej badania obejmują okres od 24 do 156 tygodnia w ocenie bezpieczeństwa i przedział 24 - 52 tydzień dla oceny skuteczności leku. Faza przedłużona badania objęła w sumie 310 chorych na łzs, z ekspozycją na lek wynoszącą 228 pacjento-lat. U 66% leczonych obserwowano co najmniej jedno działanie niepożądane związane ze stosowaniem leku, u 45% były to infekcje. Większość działań niepożądanych w ocenie badaczy miała charakter łagodny lub umiarkowany, tylko 5% oceniono na ciężkie. Do najczęstszych reakcji niepożądanych należały infekcje górnych dróg oddechowych, odczyny w miejscu wkłucia, zapalenie zatok, infekcje dróg moczowych. U 4 badanych obserwowano ciężkie infekcje. Dotychczasowe wyniki badań wskazują na większe ryzyko neutropenii u leczonych inhibitorami interleukiny 17. W omawianym badaniu obserwowane przypadki neutropenii miały niewielkie nasilenie i przejściowy charakter. Nie odnotowano przypadków samobójstw i myśli samobójczych.

Niezależnie od stosowanego dawkowania (co 2 lub co 4 tygodnie) ixekizumab okazał się skuteczny u chorych na łzs z niepowodzeniem lub nietolerancją inhibitora TNF alfa. Uzyskana do 24 tygodnia odpowiedź na leczenie była utrzymana do 52 tygodnia obserwacji u większości badanych. Stosowanie leku związane było ponadto z poprawą w ocenie pacjenta w zakresie funkcjonowania, objawów zapalenia palców, przyczepów ścięgien oraz zmian skórnych.