Jak postępować z pacjentami z polimialgią reumatyczną?
Autor: Damian Matusiak
Data: 20.12.2023
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | polimialgia reumatyczna, EULAR, zalecenia |
EULAR, jedno z najważniejszych towarzystw reumatologicznych na świecie, słynie z wysokiej jakości rekomendacji. Kolejne, tym razem dotyczące strategii sprawowania opieki u pacjentów z polimialgią reumatyczną, wydano na łamach „Annals of Rheumatic Diseases”.
Polimialgia reumatyczna to choroba charakteryzująca się bólem i sztywnością w okolicy szyi, ramion i bioder. Najczęściej występuje u osób powyżej 50. roku życia, a roczna zapadalność na 100 000 populacji w tej grupie wiekowej wynosi od 58 do 96 (wskaźniki zachorowalności rosną wraz z wiekiem aż do 80. roku życia). Wspólne kryteria EULAR i ACR z roku 2012 podają, że do rozpoznania choroby obligują wiek co najmniej 50 lat, obustronny ból barku, nieprawidłowe CRP i/lub OB plus obecność co najmniej czterech (lub pięciu, jeżeli dostępna jest ocena ultrasonograficzna) dodatkowych objawów.
Według danych literaturowych w części subpopulacji rasy kaukaskiej polimialgia reumatyczna jest drugą najczęstszą autoimmunologiczną chorobą reumatyczną, po reumatoidalnym zapaleniu stawów. Stąd pod egidą EULAR zebrano grupę ekspertów składających się z 29 reumatologów, 4 lekarzy pierwszego kontaktu, 4 pacjentów i pracownika socjalnego, przeprowadzono systematyczny przegląd literatury, a następnie odbyły się spotkania online w celu sformułowania i głosowania nad ostatecznymi zaleceniami.
Zalecenia sugerują, że każdą osobę z podejrzeniem lub niedawno zdiagnozowaną polimialgią należy skonsultować ze specjalistą reumatologiem, a przed skierowaniem do opieki specjalistycznej należy przeprowadzić dokładny wywiad i badanie kliniczne, najlepiej uzupełnione badaniami dodatkowymi (co najmniej podstawowymi). Chorych z podejrzeniem polimialgii i nasilonymi objawami należy kierować na diagnostykę specjalistyczną w trybie pilnym, choć i w tej grupie rozpoczęcie leczenia glikokortykosteroidami należy odłożyć do czasu oceny specjalistycznej. Po przeprowadzonej ocenie, wśród pacjentów z dobrą początkową odpowiedzią na glikokortykosteroidy i niskim ryzykiem działań niepożądanych, można rozważyć dalsze leczenie w ramach podstawowej opieki zdrowotnej.
Powyższe zalecenia uzupełniają wspomniane wytyczne EULAR i ACR dotyczące postępowania w przypadku polimialgii reumatycznej; wiedza, jak rozpoznawać i leczyć to jedno, jednak zawsze należy ją przepuścić przez filtr systemów zdrowia publicznego.
Według danych literaturowych w części subpopulacji rasy kaukaskiej polimialgia reumatyczna jest drugą najczęstszą autoimmunologiczną chorobą reumatyczną, po reumatoidalnym zapaleniu stawów. Stąd pod egidą EULAR zebrano grupę ekspertów składających się z 29 reumatologów, 4 lekarzy pierwszego kontaktu, 4 pacjentów i pracownika socjalnego, przeprowadzono systematyczny przegląd literatury, a następnie odbyły się spotkania online w celu sformułowania i głosowania nad ostatecznymi zaleceniami.
Zalecenia sugerują, że każdą osobę z podejrzeniem lub niedawno zdiagnozowaną polimialgią należy skonsultować ze specjalistą reumatologiem, a przed skierowaniem do opieki specjalistycznej należy przeprowadzić dokładny wywiad i badanie kliniczne, najlepiej uzupełnione badaniami dodatkowymi (co najmniej podstawowymi). Chorych z podejrzeniem polimialgii i nasilonymi objawami należy kierować na diagnostykę specjalistyczną w trybie pilnym, choć i w tej grupie rozpoczęcie leczenia glikokortykosteroidami należy odłożyć do czasu oceny specjalistycznej. Po przeprowadzonej ocenie, wśród pacjentów z dobrą początkową odpowiedzią na glikokortykosteroidy i niskim ryzykiem działań niepożądanych, można rozważyć dalsze leczenie w ramach podstawowej opieki zdrowotnej.
Powyższe zalecenia uzupełniają wspomniane wytyczne EULAR i ACR dotyczące postępowania w przypadku polimialgii reumatycznej; wiedza, jak rozpoznawać i leczyć to jedno, jednak zawsze należy ją przepuścić przez filtr systemów zdrowia publicznego.
