Jak ważna jest opieka specjalistyczna przy podejrzeniu ŁZS?

Wczesna opieka specjalistyczna przy podejrzeniu łuszczycowego zapalenia stawów pomaga na wcześniejsze rozpoznanie - tak wynika z najnowszej publikacji przedstawionej na łamach „The Journal of Rheumatology”.

Według danych literaturowych łuszczycowe zapalenie stawów jest powodem około 20 proc. skierowań do poradni specjalistycznych z powodu wczesnego zapalenia stawów. Postawienie rozpoznania co do przyczyny jest ważne, aby zapobiec długotrwałej niepełnosprawności funkcjonalnej i zapewnić optymalne leczenie choroby podstawowej i kluczowych chorób współistniejących. Z powyższych względów brytyjscy badacze podjęli się oszacowania rocznej częstości występowania łuszczycowego zapalenia stawów w populacji chorej na skórną postać łuszczycy, którzy standardowo korzystają z podstawowej opieki zdrowotnej.

Badanie o akronimie TUDOR (Total bUrDen of psORiasis) było wieloośrodkową, prospektywną, dwuramienną, randomizowaną, kontrolowaną próbą prowadzoną w równoległych grupach, którego celem była wczesna identyfikacja ŁZS na podstawie corocznej oceny reumatologicznej (zwanej wzmocnionym nadzorem) w porównaniu ze standardową opieką u osób chorych na łuszczycę. Na początku badania pacjenci chorowali na łuszczycę średnio przez około 24 miesiące, a u 84,9 proc. pacjentów choroba miała łagodny przebieg.

U czternastu z 511 uczestników biorących udział w 12-miesięcznym badaniu przesiewowym doszło do rozpoznania ŁZS w tym okresie, co daje częstość występowania na poziomie 2,74 na 100 pacjentolat. Idąc dalej, chorobę rozpoznano u kolejnych 7 z 444 uczestników uczestniczących w 24-miesięcznej obserwacji, co przekłada się na częstość 1,58 na 100 pacjentolat. Łączna częstość występowania w całej populacji w ciągu 2 lat wyniosła 2,20 na 100 pacjentolat, co jest wartością wyższą w porównaniu z tą stwierdzoną na podstawie samej dokumentacji medycznej z placówek POZ.

To nie koniec pracy badaczy - w kolejnym kroku rozszerzona obserwacja kohorty TUDOR wraz ze wzrostem liczby przypadków pozwoli na głębsze zbadanie czynników ryzyka łuszczycowego zapalenia stawów. Autorzy (i nie tylko oni) liczą, że pozwoli to na stworzenie skutecznych algorytmów wczesnej identyfikacji ŁZS.