Kacheksja u pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym
Autor: Mikołaj Kamiński
Data: 23.09.2020
Źródło: Arthritis Care & Research
Tagi: | SLE, utrata, masa ciała |
Kacheksja to niezamierzona utrata masy ciała wraz z utratą kontroli nad homeostazą energetyczną organizmu. Zespół naukowców z Uniwersytetu Johna Hopkinsa prospektywnie ocenił częstość występowania kacheksji u pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym (SLE).
2406 pacjentów z SLE tworzyło kohorty badawczą. Kacheksję zdefiniowano na podstawie kryteriów Fearona, czyli za kacheksję uznano niezamierzoną utratę 5% lub więcej masy ciała w ciągu 6 miesięcy i/lub niezamierzona utratę 2% lub więcej gdy pacjent miał BMI mniejsze niż 20 kg/m2.
W ciągu pięciu lat 56% pacjentów rozwinęło kacheksji, a w sumie 18% nigdy nie powróciło do prawidłowej masy ciała. Czynnikami ryzyka kacheksji były: zapalenie naczyń (RR=1,28; 95% CI: 1,11-1,48), toczeń nerek (RR=1,33; 95% CI: 1,19-1,49), zapalenie błon surowiczych (RR=1,15; 95% CI: 1,01-1,30), zaburzenia hematologiczne (RR=1,26; 95% CI: 1,07-1,48). Dodatkowymi czynnikami ryzyka były: wyjściowy BMI poniżej 20 kg/m2, stosowanie glikokortykosteroidów, obecność przeciwciał anty-dsDNA, anty-SM oraz anty-RNP.
Kacheksja często występuje u pacjentów z SLE.
W ciągu pięciu lat 56% pacjentów rozwinęło kacheksji, a w sumie 18% nigdy nie powróciło do prawidłowej masy ciała. Czynnikami ryzyka kacheksji były: zapalenie naczyń (RR=1,28; 95% CI: 1,11-1,48), toczeń nerek (RR=1,33; 95% CI: 1,19-1,49), zapalenie błon surowiczych (RR=1,15; 95% CI: 1,01-1,30), zaburzenia hematologiczne (RR=1,26; 95% CI: 1,07-1,48). Dodatkowymi czynnikami ryzyka były: wyjściowy BMI poniżej 20 kg/m2, stosowanie glikokortykosteroidów, obecność przeciwciał anty-dsDNA, anty-SM oraz anty-RNP.
Kacheksja często występuje u pacjentów z SLE.