Kolejny bloker IL-6 (olokizumab)odnosi sukces w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów
| Tagi: | RZS, interleukina-6, leczenie biologiczne |
Skuteczność olokizumabu- leku biologicznego, została potwierdzona u pacjentów z RZS o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego w badaniu klinicznym fazy III. Wyniki badań zostały opublikowane podczas tegorocznego e- kongresu EULAR
Interleukina-6 jest prozapalną cytokiną, która odgrywa wiele funkcji immunologicznych, w tym w aktywacji limfocytów T i proliferacji limfocytów B.
Randomizowane, wieloośrodkowe badanie obejmowało 428 pacjentów, którzy otrzymywali jeden z dwóch schematów aktywnego leczenia( 64 mg podskórnie co 2 lub 4 tyg.) lub placebo przez 24 tygodnie, po czym uczestnicy mogli kwalifikować się do przedłużenia otwartego badania.
Średni wiek pacjentów wynosił 51 lat, ponad 80% stanowiły kobiety, a czas trwania choroby wynosił średnio 8 lat. Pacjenci mieli bardzo aktywną chorobę, z poziomem białka C-reaktywnego 24 na początku. Średnie liczby obrzękniętych i tkliwych stawów wynosiły 15 i 24, wskaźnik aktywności choroby w 28 stawach (DAS28) wynosił 6, a wskaźnik kwestionariusza oceny stanu zdrowia (HAQ-DI) wynosił 1,70. Jedna trzecia pacjentów otrzymywała glikokortykoidy na początku badania, a średnia dawka metotreksatu wynosiła 16 mg / tydzień.
Skuteczność została osiągnięta dla wszystkich klasycznych punktów końcowych w 12. i 24. tygodniu oraz w miarę upływu czasu. W 12. tygodniu DAS28 poniżej 3,2 lub niską aktywność choroby obserwowano u 33,6% grupy otrzymującej lek co 2 tygodnie i 38,7% grupy otrzymującej co 4 tygodnie w porównaniu z 3,5% grupy placebo ( P < 0,0001 dla obu).
Poważne zdarzenia niepożądane zgłoszono w 5,6% obu grup leczonych aktywnie i 2,8% w grupie placebo. Jedna śmierć miała miejsce w grupie leku podawanego co 2 tygodnie, w wyniku posocznicy gronkowcowej i zespołu wstrząsu toksycznego. Nie stwierdzono poważnych przypadków półpaśca, choroby zakrzepowo-zatorowej lub perforacji przewodu pokarmowego.
Randomizowane, wieloośrodkowe badanie obejmowało 428 pacjentów, którzy otrzymywali jeden z dwóch schematów aktywnego leczenia( 64 mg podskórnie co 2 lub 4 tyg.) lub placebo przez 24 tygodnie, po czym uczestnicy mogli kwalifikować się do przedłużenia otwartego badania.
Średni wiek pacjentów wynosił 51 lat, ponad 80% stanowiły kobiety, a czas trwania choroby wynosił średnio 8 lat. Pacjenci mieli bardzo aktywną chorobę, z poziomem białka C-reaktywnego 24 na początku. Średnie liczby obrzękniętych i tkliwych stawów wynosiły 15 i 24, wskaźnik aktywności choroby w 28 stawach (DAS28) wynosił 6, a wskaźnik kwestionariusza oceny stanu zdrowia (HAQ-DI) wynosił 1,70. Jedna trzecia pacjentów otrzymywała glikokortykoidy na początku badania, a średnia dawka metotreksatu wynosiła 16 mg / tydzień.
Skuteczność została osiągnięta dla wszystkich klasycznych punktów końcowych w 12. i 24. tygodniu oraz w miarę upływu czasu. W 12. tygodniu DAS28 poniżej 3,2 lub niską aktywność choroby obserwowano u 33,6% grupy otrzymującej lek co 2 tygodnie i 38,7% grupy otrzymującej co 4 tygodnie w porównaniu z 3,5% grupy placebo ( P < 0,0001 dla obu).
Poważne zdarzenia niepożądane zgłoszono w 5,6% obu grup leczonych aktywnie i 2,8% w grupie placebo. Jedna śmierć miała miejsce w grupie leku podawanego co 2 tygodnie, w wyniku posocznicy gronkowcowej i zespołu wstrząsu toksycznego. Nie stwierdzono poważnych przypadków półpaśca, choroby zakrzepowo-zatorowej lub perforacji przewodu pokarmowego.
