Leki moczopędne jako czynnik ryzyka dny moczanowej - czy wszystkie?

Wyniki badań brytyjsko-szwajcarskiego zespołu naukowców potwierdziły, iż leki moczopędne istotnie wpływają na ryzyko wystąpienia incydentów dny moczanowej. Co warte podkreślenia nie stwierdzono tzw. "efektu klasy", wykazano natomiast odmienny wpływ różnych leków moczopędnych na ryzyko incydentów dny moczanowej.

Wśród leków moczopędnych istotnie zwiększały ryzyko diuretyki pętlowe (OR 2,64; m.in. furosemid, torasemid), diuretyki tiazydowe (OR 1,70; m.in. hydrochlorotiazyd) oraz tiazydopodobne (OR 2,30; m.in. indapamid, chlortialidon, klopamid). Nie wykazano natomiast, aby diuretyki oszczędzające potas (spironolakton, amylorid, eplerenon, triamteren) wpływały na ryzyko ostrych napadów dny moczanowej (OR 1,06). Prawdopodobny mechanizm indukcji hyperurykemii przez leki moczopędne związany jest ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego przez nerki oraz zwiększoną reabsorbcją w cewkach nerkowych. Skojarzone leczenie różnymi diuretykami dodatkowo zwiększało ryzyko ostrych epizodów dny, szczególnie jeżeli jednym z nich był diuretyk pętlowy (indukowany hypowolemią wzrost reabsorbcji kwasu moczowego przez nerki). W tym przypadku iloraz szans (OR) dla skojarzonego leczenia diuretykiem pętlowym i tiazydowym lekiem moczopędnym wynosił 4,65. Stosowanie losartanu oraz blokerów kanałów wapniowych w połączeniu z diuretykami pętlowymi i tiazydowymi lekami moczopędnymi, zmniejszało ryzyko dny - co może mieć istotne znaczenie w przypadku chorych obciążonych zwiększonym ryzykiem dny, którzy wymagają stosowania leków moczopędnych i hypotensyjnych. Podobnie jak we wcześniejszych doniesieniach, obserwowano większe ryzyko ostrych incydentów dny u chorych z nadciśnieniem tętniczym krwi, przewlekłą chorobą nerek, niewydolnością krążenia, a także z nadwagą lub otyyłością i spożywających alkohol. Niewątpliwą zaletą przedstawionej publikacji była liczba objętych badaniem pacjentów - ponad 90 tysięcy badanych z rozpoznaniem dny moczanowej (w tym blisko 74% stanowili mężczyźni) i podobnie liczna dobrana grupa kontrolna. Informacje o pacjentach uzyskano na podstawie danych zgromadzonych w General Practice Research Database (UK) na przestrzeni lat 1990-2010.