123RF
Mniejsza śmiertelność po złamaniu, jeśli pacjent przyjmuje długotrwale leki na osteoporozę
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 05.04.2023
Źródło: Wu Ch-H, Li Ch-Ch, Hsu Y-H, Liang F-W, Chang Y-F, Hwang J-S Comparisons Between Different Anti-osteoporosis Medications on Postfracture Mortality: A Population-Based Study J Clin Endocrinol Metab. 2023 Mar 10;108(4):827-833. doi: 10.1210/clinem/dgac636
Badania zespołu klinicystów i naukowców tajwańskich wykazują, że długotrwałe przyjmowanie leków na osteoporozę wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem śmiertelności po złamaniu.
Zespół badaczy z Tajwanu kierowany przez dr. Chih-Hsing Wu z Instytutu Gerontologii w National Cheng Kung University w Tainan na Tajwanie przebadał dane pochodzące z okresu od 50 tys. osób z ogólnokrajowej tajwańskiej bazy danych dotyczące lat 2009–2018.
Naukowcy przeanalizowali dane osób z tajwańskiej bazy danych National Health Insurance Research. W latach 2009–2017 zdiagnozowano złamanie osteoporotyczne u 219 461 osób. Spośród nich 46 729 było w wieku 40 lat i starszych, którym przepisano co najmniej jeden lek przeciw osteoporozie.
Uczestnicy byli w średnim wieku 74,5 roku, 80 proc. stanowiły kobiety, a 32 proc. zmarło podczas średniej obserwacji trwającej 4,7 roku. Najczęściej stosowanymi lekami przeciw osteoporozie były alendronian lub ryzedronian bisfosfonianów, a następnie denosumab i selektywne modulatory receptora estrogenowego (SERM), codziennie doustny raloksyfen lub bazedoksyfen.
Pacjenci leczeni SERM byli grupą odniesienia, ponieważ wykazano, że leki te mają neutralny wpływ na śmiertelność. Po sprawdzeniu okazało się, że wszystkie leki z wyjątkiem jednego miały znacznie niższe ryzyko śmiertelności podczas obserwacji w porównaniu z raloksyfenem i bazedoksyfenem.
W porównaniu z SERM we wszystkich miejscach złamania współczynniki ryzyka śmiertelności wyniosły 0,83 dla alendronianu/risedronianu, 0,86 dla denosumabu i 0,78 dla kwasu zoledronowego. Tylko ibandronian nie wykazywał takiego samego działania ochronnego. Podobne wyniki uzyskano dla złamań szyjki kości udowej i kręgów analizowanych indywidualnie. U kobiet stwierdzono mniejsze ryzyko zgonu niż u mężczyzn.
Odkrycie to wykazuje, że alendronian/risedronian, denosumab i kwas zoledronowy powodują znacznie niższe ryzyko zgonu po złamaniu, wynoszące od 17 proc. do 22 proc., w porównaniu z raloksyfenem i bazedoksyfenem.
– Leczenie osteoporozy może potencjalnie zminimalizować ryzyko zgonu u osób w każdym wieku i płci z powodu każdego rodzaju złamania. Dłużej działające terapie mogą obniżyć ryzyko zgonu – stwierdzili naukowcy.
Opracowanie: Marek Meissner
Naukowcy przeanalizowali dane osób z tajwańskiej bazy danych National Health Insurance Research. W latach 2009–2017 zdiagnozowano złamanie osteoporotyczne u 219 461 osób. Spośród nich 46 729 było w wieku 40 lat i starszych, którym przepisano co najmniej jeden lek przeciw osteoporozie.
Uczestnicy byli w średnim wieku 74,5 roku, 80 proc. stanowiły kobiety, a 32 proc. zmarło podczas średniej obserwacji trwającej 4,7 roku. Najczęściej stosowanymi lekami przeciw osteoporozie były alendronian lub ryzedronian bisfosfonianów, a następnie denosumab i selektywne modulatory receptora estrogenowego (SERM), codziennie doustny raloksyfen lub bazedoksyfen.
Pacjenci leczeni SERM byli grupą odniesienia, ponieważ wykazano, że leki te mają neutralny wpływ na śmiertelność. Po sprawdzeniu okazało się, że wszystkie leki z wyjątkiem jednego miały znacznie niższe ryzyko śmiertelności podczas obserwacji w porównaniu z raloksyfenem i bazedoksyfenem.
W porównaniu z SERM we wszystkich miejscach złamania współczynniki ryzyka śmiertelności wyniosły 0,83 dla alendronianu/risedronianu, 0,86 dla denosumabu i 0,78 dla kwasu zoledronowego. Tylko ibandronian nie wykazywał takiego samego działania ochronnego. Podobne wyniki uzyskano dla złamań szyjki kości udowej i kręgów analizowanych indywidualnie. U kobiet stwierdzono mniejsze ryzyko zgonu niż u mężczyzn.
Odkrycie to wykazuje, że alendronian/risedronian, denosumab i kwas zoledronowy powodują znacznie niższe ryzyko zgonu po złamaniu, wynoszące od 17 proc. do 22 proc., w porównaniu z raloksyfenem i bazedoksyfenem.
– Leczenie osteoporozy może potencjalnie zminimalizować ryzyko zgonu u osób w każdym wieku i płci z powodu każdego rodzaju złamania. Dłużej działające terapie mogą obniżyć ryzyko zgonu – stwierdzili naukowcy.
Opracowanie: Marek Meissner
