123RF
Mniejsze narażenie na zapalenie stawów u pacjentów łuszczycowych stosujących inhibitory IL-12/23
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 17.03.2023
Źródło: Schultheiss JPD, Brand EC, Lamers E, van den Berg WCM, van Schaik FDM, Oldenburg B, Fidder HH. Earlier discontinuation of TNF-α inhibitor therapy in female patients with inflammatory bowel disease is related to a greater risk of side effects Aliment Pharmacol Ther. 2019 Aug;50(4):386-396. doi: 10.1111/apt.15380
Pacjenci z łuszczycą leczeni inhibitorami interleukiny 12/23 lub inhibitorami IL-23 byli mniej narażeni na rozwój zapalenia stawów w porównaniu z pacjentami leczonymi inhibitorami czynnika martwicy nowotworu (TNF) – takie są wyniki analiz amerykańskiej grupy badawczej.
Retrospektywne badania kohortowe wykazały, że terapie biologiczne łuszczycy mogą zmniejszać ryzyko rozwoju łuszczycowego zapalenia stawów w porównaniu z innymi metodami leczenia, takimi jak fototerapia i doustne niebiologiczne leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby. Jak do tej pory nie było jednak porównań działania leków biologicznych i tę lukę wypełniła amerykańska grupa badawcza.
W analizie naukowcy wykorzystali bazę danych TriNetX, która zawiera zanonimizowane dane z elektronicznej dokumentacji medycznej z organizacji opieki zdrowotnej w całych Stanach Zjednoczonych. Badanie obejmowało osoby dorosłe, u których zdiagnozowano łuszczycę, którym niedawno przepisano lek biologiczny zatwierdzony przez Food and Drug Administration do terapii tej choroby.
Leki biologiczne zdefiniowano według klas: anty-TNF, anty-IL-17, anty-IL-23 i anty-IL-12/23. W badaniu wzięło udział 15 501 pacjentów, u których zdiagnozowano łuszczycę w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 1 czerwca 2022 r., ze średnim czasem obserwacji schorzenia wynoszącym 2,4 roku. Datę rozpoczęcia badań ustalono na 2014 rok, ponieważ w 2013 r. FDA zatwierdziła pierwszy lek nieanty-TNF na łuszczycowe zapalenie stawów – ustekinumab, lek anty-IL-12/23.
W okresie badania u 976 pacjentów rozwinęło się zapalenie stawów, które zdiagnozowano średnio po 528 dniach od przepisania leku biologicznego.
W analizie wielu zmiennych naukowcy odkryli, że pacjenci, którym przepisano inhibitory IL-23 (guselkumab, risankizumab, tildrakizumab), mieli prawie o 60 proc. mniejsze prawdopodobieństwo (skorygowany współczynnik ryzyka, 0,41; 95-proc. przedział ufności) rozwoju ostrego stanu zapalnego w zapaleniu stawów niż pacjenci przyjmujący inhibitory TNF (infliksymab, adalimumab, etanercept, golimumab, certolizumab pegol).
Ryzyko rozwoju zapalenia stawów było o 42 proc. niższe (aHR, 0,58; 95 proc. CI) w przypadku inhibitora IL-12/23, ustekinumabu, ale nie było różnic w wynikach wśród pacjentów przyjmujących inhibitory IL-17 (secukinumab, ixekizumab lub brodalumab), w porównaniu z inhibitorami TNF. W przypadku ustekinumabu, inhibitora IL-12/23, wszystkie analizy wrażliwości nie zmieniły tego związku.
W przypadku inhibitorów IL-23 wyniki utrzymywały się po wykluczeniu pacjentów, u których rozwinęło się zapalenie stawów w ciągu 3 lub 6 miesięcy po pierwszej otrzymanej recepcie leku biologicznego oraz przy zastosowaniu wyższego progu diagnostycznego dla incydentalnego zapalenia stawów.
Opracowanie: Marek Meissner
W analizie naukowcy wykorzystali bazę danych TriNetX, która zawiera zanonimizowane dane z elektronicznej dokumentacji medycznej z organizacji opieki zdrowotnej w całych Stanach Zjednoczonych. Badanie obejmowało osoby dorosłe, u których zdiagnozowano łuszczycę, którym niedawno przepisano lek biologiczny zatwierdzony przez Food and Drug Administration do terapii tej choroby.
Leki biologiczne zdefiniowano według klas: anty-TNF, anty-IL-17, anty-IL-23 i anty-IL-12/23. W badaniu wzięło udział 15 501 pacjentów, u których zdiagnozowano łuszczycę w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 1 czerwca 2022 r., ze średnim czasem obserwacji schorzenia wynoszącym 2,4 roku. Datę rozpoczęcia badań ustalono na 2014 rok, ponieważ w 2013 r. FDA zatwierdziła pierwszy lek nieanty-TNF na łuszczycowe zapalenie stawów – ustekinumab, lek anty-IL-12/23.
W okresie badania u 976 pacjentów rozwinęło się zapalenie stawów, które zdiagnozowano średnio po 528 dniach od przepisania leku biologicznego.
W analizie wielu zmiennych naukowcy odkryli, że pacjenci, którym przepisano inhibitory IL-23 (guselkumab, risankizumab, tildrakizumab), mieli prawie o 60 proc. mniejsze prawdopodobieństwo (skorygowany współczynnik ryzyka, 0,41; 95-proc. przedział ufności) rozwoju ostrego stanu zapalnego w zapaleniu stawów niż pacjenci przyjmujący inhibitory TNF (infliksymab, adalimumab, etanercept, golimumab, certolizumab pegol).
Ryzyko rozwoju zapalenia stawów było o 42 proc. niższe (aHR, 0,58; 95 proc. CI) w przypadku inhibitora IL-12/23, ustekinumabu, ale nie było różnic w wynikach wśród pacjentów przyjmujących inhibitory IL-17 (secukinumab, ixekizumab lub brodalumab), w porównaniu z inhibitorami TNF. W przypadku ustekinumabu, inhibitora IL-12/23, wszystkie analizy wrażliwości nie zmieniły tego związku.
W przypadku inhibitorów IL-23 wyniki utrzymywały się po wykluczeniu pacjentów, u których rozwinęło się zapalenie stawów w ciągu 3 lub 6 miesięcy po pierwszej otrzymanej recepcie leku biologicznego oraz przy zastosowaniu wyższego progu diagnostycznego dla incydentalnego zapalenia stawów.
Opracowanie: Marek Meissner
