Nowe leki które mogą indukować tocznia
Autor: Justyna Daniliszyn
Data: 24.09.2020
Źródło: JAMA Dermatology
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
| Tagi: | toczeń, skóra, układowy, metoklopramid, lewotyroksyna, metronidazol |
Na łamach JAMA Dermatology ukazały się wyniki retrospektywnego badania opartego na duńskim rejestrze pacjentów wskazujące na wcześniej nieopisane leki które mogą indukować CLE/SLE.
Szacuje się że nawet do 30% przypadków tocznia rumieniowatego skóry (ang.cutaneuous lupus erythematosus, CLE) i do 15% przypadków tocznia rumieniowatego układowego (ang. systemic lupus erythematosus, SLE) mogą wywoływać przez leki. Obecnie wymienia się ponad 100 leków które mogą tak działać.
W badaniu przeanalizowano dane pacjentów z lat 2000-2017 na każdego pacjenta z CLE/SLE dobrano 10 pacjentów zdrowych, dobranych pod względem płci i wieku. W sumie zebrano 1298 pacjentów z CLE i 1850 pacjentów z SLE oraz grupę kontrolną liczącą ponad 31 tysięcy osób. We wszystkich grupach około czterech na pięć rekordów dotyczyło kobiet. Badacze zidentyfikowali kilka uzasadnionych związków pomiędzy zastosowaniem danego leku, a indukcją CLE/SLE wśród tych leków były: hydroksychlorek feksofenadyny (SLE: OR=2,61; CLE: OR=5,05), sodek lewotyroksyny (SLE: OR=2,46; CLE: OR=1,30), hydroksychlorek metoklopramidu (SLE: OR=3,38; CLE: OR=1,47) oraz hydroksychlorek metronidazolu (SLE: OR=1,57; CLE: OR=1,93).
Wyniki sugerują, że być może istnieje znacznie więcej leków odpowiedzialnych za indukcje CLE lub SLE. Z drugiej strony autorzy wskazują, że wiele związków opisywanych w literaturze i zaobserwowanych w badaniu może być przypadkowych wynikających z tego, że lek stosowano na objawy już rozwijającego się CLE lub SLE.
OR – Odds Ratio (pl. iloraz szans)
W badaniu przeanalizowano dane pacjentów z lat 2000-2017 na każdego pacjenta z CLE/SLE dobrano 10 pacjentów zdrowych, dobranych pod względem płci i wieku. W sumie zebrano 1298 pacjentów z CLE i 1850 pacjentów z SLE oraz grupę kontrolną liczącą ponad 31 tysięcy osób. We wszystkich grupach około czterech na pięć rekordów dotyczyło kobiet. Badacze zidentyfikowali kilka uzasadnionych związków pomiędzy zastosowaniem danego leku, a indukcją CLE/SLE wśród tych leków były: hydroksychlorek feksofenadyny (SLE: OR=2,61; CLE: OR=5,05), sodek lewotyroksyny (SLE: OR=2,46; CLE: OR=1,30), hydroksychlorek metoklopramidu (SLE: OR=3,38; CLE: OR=1,47) oraz hydroksychlorek metronidazolu (SLE: OR=1,57; CLE: OR=1,93).
Wyniki sugerują, że być może istnieje znacznie więcej leków odpowiedzialnych za indukcje CLE lub SLE. Z drugiej strony autorzy wskazują, że wiele związków opisywanych w literaturze i zaobserwowanych w badaniu może być przypadkowych wynikających z tego, że lek stosowano na objawy już rozwijającego się CLE lub SLE.
OR – Odds Ratio (pl. iloraz szans)
