Ocena zapalenia błony maziowej a progresja zmian stawowych w reumatoidalnym zapaleniu. Badanie fizykalne porównywalne z badaniem ultrasonograficznym stawów
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 17.05.2013
Źródło: Dougados M, Devauchelle-Pensec V, Ferlet JF i wsp. The ability of synovitis to predict structural damage in rheumatoid arthritis: a comparative study between clinical examination and ultrasound. Ann Rheum Dis. 2013 May;72(5):665-71.
W badaniu prospektywnym uwzględniono 59 chorych z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów, którzy w opinii reumatologa wymagali leczenia inhibitorem TNFα. U każdego z nich oceniono 32 stawy w badaniu fizykalnym oraz przy pomocy usg
Reumatoidalne zapalenie stawów to choroba przewlekła, której konsekwencją jest postępujące zniszczenie zarówno struktury jak i funkcji zajętych stawów. Objawem choroby są obrzęki stawowe z towarzyszącym bólem i wzmożonym uciepleniem. Obraz kliniczny jest konsekwencją przewlekłego procesu zapalnego, który na początku chorby obejmuje błonę maziową, a następnie ma charakter uogólniony, będąc przyczyną destrukcji stawów oraz zmian narządowych. Zapalenie błony maziowej stawów można oceniać w badaniu fizykalnym oraz w badaniu ultrasonograficznym stawów.
W badaniu prospektywnym uwzględniono 59 chorych z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów, którzy w opinii reumatologa wymagali leczenia inhibitorem TNFα. U każdego z nich oceniono 32 stawy w badaniu fizykalnym oraz przy pomocy usg ( w oparciu o skalę szarości- GSusg oraz przy użyciu dopplera mocy- PDusg). Oceny dokonano na początku oraz po 4 miesiącach brania udziału w badaniu. Ponadto u wszystkich chorych wykonano rtg stawów rąk i stóp przy włączeniu do badania oraz po dwóch latach.
Analizowano związek między wynikiem oceny zapalenia błony maziowej na początku badania i po 4 miesiącach a pogorszeniem strukturalnych zmian stawowych po 2 latach (w oparciu o badanie radiologiczne). Pogorszenie stwierdzono w 9% z 1888 przebadanych stawów. Zapalenie błony maziowej stwierdzone na początku badania istotnie zwiększało ryzyko postępu zmian strukturalnych w przebiegu choroby niezależnie od metody oceny błony maziowej (badanie fizykalne OR = 2, 01 p<0, 001, usg odcień szarości OR=1, 61 p=0, 026, usg Power Doppler OR=1,75 p=0, 005). Utrzymujący się po 4 miesiącach terapii stan zapalny błony maziowej był czynnikiem predykcyjnym postępu zmian strukturalnych stawów.
Zgodnie z oczekiwaniem zapalenie błony maziowej było czynnikiem predysponującym do postępu zmian strukturalnych stawów (co wynika z patomechanizmu choroby). W przeprowadzony eksperymencie wykazano, iż metodami oceny błony maziowej może być zarówno usg stawów jak i badanie fizykalne. Autorzy zwracają uwagę, że osoby wykonujące badanie fizykalne były odpowiednio wyszkolone i miały doświadczenie w przeprowadzaniu badania.
W badaniu prospektywnym uwzględniono 59 chorych z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów, którzy w opinii reumatologa wymagali leczenia inhibitorem TNFα. U każdego z nich oceniono 32 stawy w badaniu fizykalnym oraz przy pomocy usg ( w oparciu o skalę szarości- GSusg oraz przy użyciu dopplera mocy- PDusg). Oceny dokonano na początku oraz po 4 miesiącach brania udziału w badaniu. Ponadto u wszystkich chorych wykonano rtg stawów rąk i stóp przy włączeniu do badania oraz po dwóch latach.
Analizowano związek między wynikiem oceny zapalenia błony maziowej na początku badania i po 4 miesiącach a pogorszeniem strukturalnych zmian stawowych po 2 latach (w oparciu o badanie radiologiczne). Pogorszenie stwierdzono w 9% z 1888 przebadanych stawów. Zapalenie błony maziowej stwierdzone na początku badania istotnie zwiększało ryzyko postępu zmian strukturalnych w przebiegu choroby niezależnie od metody oceny błony maziowej (badanie fizykalne OR = 2, 01 p<0, 001, usg odcień szarości OR=1, 61 p=0, 026, usg Power Doppler OR=1,75 p=0, 005). Utrzymujący się po 4 miesiącach terapii stan zapalny błony maziowej był czynnikiem predykcyjnym postępu zmian strukturalnych stawów.
Zgodnie z oczekiwaniem zapalenie błony maziowej było czynnikiem predysponującym do postępu zmian strukturalnych stawów (co wynika z patomechanizmu choroby). W przeprowadzony eksperymencie wykazano, iż metodami oceny błony maziowej może być zarówno usg stawów jak i badanie fizykalne. Autorzy zwracają uwagę, że osoby wykonujące badanie fizykalne były odpowiednio wyszkolone i miały doświadczenie w przeprowadzaniu badania.
