Poszerzenie aorty piersiowej częściej występuje u pacjentów z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic

Poszerzenie aorty piersiowej występuje częściej u pacjentów z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic, ale późniejsze ryzyko pęknięcia lub rozwarstwienia aorty jest niskie, zgodnie z danymi opublikowanymi w Seminars in Arthritis and Rheumatism.

Aby przeanalizować częstość poszerzenia aorty u pacjentów z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic i zidentyfikować możliwe predyktory, badacze zrekrutowali 144 osoby, które zdiagnozowano w latach 1993-2010 na Uniwersytecie Medycznym w Grazu oraz w poradni reumatologicznej w Styrii w State Hospital Muerzzuschlag. Dodatkowych 115 uczestników bez olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic włączono jako grupę kontrolną. Wszyscy uczestnicy zostali poddani tomografii komputerowej z kontrastem aorty. Poszerzenie aorty określano na podstawie średnicy aorty dostosowanej do wieku, płci i powierzchni ciała.

Dodatkowo, naukowcy przeprowadzili badania prędkości fali tętna, grubości błony wewnętrznej i środkowej oraz badania laboratoryjne obejmujące podzbiory limfocytów, aby zidentyfikować potencjalne czynniki związane z rozszerzeniem aorty.

Zdaniem naukowców u pacjentów z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic częściej w porównaniu z grupą kontrolną występowało rozszerzenie aorty wstępującej (OR = 2,6; P = 0,016) i aorty piersiowej zstępującej (OR = 3,65; P = 0,005). Czynnikami związanymi z rozszerzeniem aorty piersiowej aorty zstępującej (ale nie aorty wstępującej), był wyższy odsetek krążących komórek CD3 + CD4 +, wyższy stosunek CD4-CD8, obecność polimialgii reumatycznej i zwiększona grubość błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej w czasie choroby. Żaden pacjent z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic nie wymagał chirurgicznej naprawy aorty, ani nie doznał pęknięcia lub rozwarstwienia aorty w okresie obserwacji.