Powikłania u dzieci matek z zespołem antyfosfolipidowym

Opublikowano wyniki europejskiego, prospektywnego, wieloośrodkowego badania obserwacyjnego, mającego na celu długoterminową ocenę stanu zdrowia (w tym profilu immunologicznego) oraz czynników ryzyka wystąpienia nieprawidłowości u dzieci matek z rozpoznaniem zespołu antyfosfolipidowego (APS).

Na przestrzeni ponad 7 lat (2003–2010) do rejestru włączono 134 noworodki (w tym płody urodzone po 22 tygodniu ciąży lub z masą ciała >500g), których stan fizykalny i profil immunologiczny oceniano po urodzeniu oraz w 3, 9, 24 miesiącu, a także w 5 roku życia (ostatnia obserwacja dotyczyła 20% spośród wyjściowej populacji). W wieloczynnikowej analizie, tylko obecność antykoagulanta tocznia w czasie ciąży, była czynnikiem ryzyka wystąpienia powikłań u noworodka. Wspomniane nieprawidłowości zdefiniowane zostały jako poród przed 37 tygodniem ciąży, waga, długość, obwód głowy poniżej 10 percentyla lub powyżej 97 percentyla, wartość Agar<8. W czasie 5-letniego okresu monitorowania nie zaobserwowano u dzieci powikłań zakrzepowych, ani przypadków tocznia rumieniowatego układowego (SLE). Stwierdzono cztery przypadki nieprawidłowości neurorozwojowych. Obejmowały one: hipotonię, autyzm, nadpobudliwość ruchową, zaburzenia odżywiania, opóźnienie mowy oraz zaburzenia wzrostu. Ocena psychomotoryczna i poznawcza nie została przeprowadzona u wszystkich włączonych do badania dzieci, dlatego trudno oszacować rzeczywistą częstość występowania tego typu zaburzeń w omawianej populacji. Może to uzasadniać potrzebę monitorowania dzieci matek z APS pod kątem ewentualnego wystąpienia w/w zaburzeń. Często ponadto obserwowano obecność, u dzieci matek z APS, przeciwciał antyfosfolipidowych (APL). Częstość występowania APL u dzieli korelowała z obecnością tych przeciwciał u matek. APL w większości przypadków zanikały po 6 miesiącu, co może przemawiać za ich biernym przenikaniem przez łożysko od matki do płodu. U ok. 20% dzieci APL obecne były jeszcze w 24 miesiącu życia, a 16% dzieci wytworzyło przeciwciała przeciwko beta2-glikoproteinie1. Miano APL u dzieci było wyższe niż u zdrowych, jednak niższe niż u chorych na APS. Mimo stwierdzenia APL u około 20% dzieci, nie zaobserwowano typowych, związanych z ich obecnością, powikłań.