Skuteczność ponownej terapii tym samym blokerem TNF alfa u chorych na seronegatywne spondyloartropatie

Wyniki fazy przedłużonej badania nad skutecznością adalimumabu (ADA) u chorych na wczesną spondyloatropatię - spondyloartropatię osiową według kryteriów ASAS (bez zmian radiologicznych w badaniu rtg), wskazują na skuteczność ponownie włączonego leku u chorych, u których wystąpiło zaostrzenie.

Skuteczność leczenia oceniano na grupie chorych leczonych uprzednio przez rok ADA, którzy odpowiedzieli na leczenie uzyskując odpowiedź ASAS40, u których po odstawieniu leku doszło do zaostrzenia choroby. Spośród 24 badanych, którzy odpowiedzieli na terapię, u 19 doszło do zaostrzenia (79%). Średni okres czasu do wystąpienia zaostrzenia wynosił blisko 15 tygodni (od 3 do 27 tygodni). Nie określono żadnych czynników ryzyka wystąpienia zaostrzenia. Po roku od ponownego włączenia ADA częściową remisję wg ASAS uzyskano u 47% pacjentów, a po dwóch latach u około 63%. Średnia wartość wskaźnika BASDAI zmniejszyła się z 5,1 (przed ponownym włączeniem ADA) do 2,8 i 2,4 odpowiednio po 1 i 2 latach leczenia.

Przytoczone dane te są zbieżne z wynikami wcześniejszych badań dotyczących skuteczności leczenia blokerami TNF alfa - w przypadku etanerceptu zaostrzenie obserwowano u blisko 70% badanych, po średnio 24 tygodniach od odstawienia leku (badanie dotyczyło analogicznej populacji chorych, ocenie poddano jednak inne kryterium odpowiedzi na leczenie - częściową remisję wg ASAS oraz brak zmian zapalnych w badaniu MRI). Wskazuje to na fakt, iż u większości chorych na osiową spondyloartropatię leczonych przez rok inhibitorem TNF alfa, dochodzi do zaostrzenia w relatywnie krótkim czasie od odstawienia leku biologicznego. Jednak ponowne włączenie leku, pozwala na uzyskanie odpowiedzi u wysokiego odsetka chorych.