Śmiertelność w olbrzymiokomórkowym zapaleniu tętnic

Wykazano nieznacznie zwiększoną wczesną (do 2 lat od rozpoznania) oraz odległą (>10 lat od rozpoznania) śmiertelność wśród chorych na OTZ w porównaniu do grupy kontrolnej (odpowiednio ryzyko względne (RR, relative risk) 1,17 i 1,22).

Na podstawie danych pochodzących z duńskich krajowych rejestrów, na przestrzeni lat 1993-2011 (Danish National Hospital Register, the Danish Pathology Register), oszacowano ryzyko śmiertelności w olbrzymiokomórkowym zapaleniu tętnic (OZT). Przeanalizowano historię 1787 potwierdzonych histopatologicznie przypadków OTZ, którą zestawiono z dobraną pod względem płci i wieku blisko 34 tysięczną populacją stanowiącą grupę kontrolną. W analizowanej populacji chorych na OTZ odnotowano 846 przypadków zgonów. Nie zaobserwowano natomiast zwiększonej śmiertelności w okresie od 2 do 10 lat od rozpoznania (RR 0.96). Najczęstszą przyczyną zgonów były schorzenia układu sercowo-naczyniowego. Zaobserwowano nieistotny statystycznie trend do zwiększonej częstości zgonów z powodu choroby niedokrwiennej serca w okresie pierwszych dwóch lat od rozpoznania. Nie stwierdzono natomiast istotnej różnicy, w porównaniu do populacji kontrolnej, w częstości zgonów spowodowanych udarem mózgu. Odnotowano zwiększoną częstość zgonów z powodu chorób przewodu pokarmowego w pierwszych 10 latach od ustalenia rozpoznania. W okresie pierwszych dwóch lat trwania choroby częstość zgonów spowodowanych tętniakiem aorty była niska, jednak wyższa niż w populacji kontrolnej. Po tym okresie nie wykazano różnic w częstości zgonów na tym tle w analizowanych populacjach. Nie zaobserwowano ponadto różnic w częstości zgonów na podłożu chorób infekcyjnych, endokrynnych, układu nerwowego, oddechowego i moczowo-płciowego.