Stosowanie antybiotyków a zachorowalność na MIZS

Dotychczasowe badania naukowe sugerowały związek pomiędzy stosowaniem u dzieci antybiotyków a zachorowalnością na schorzenia autoimmunologiczne. Daniel B. Horton i wsp. zaprojektowali badanie, które miało wyjaśnić czy uprzednia ekspozycja na antybiotyki wiąże się z większym ryzykiem zachorowania na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów w przyszłości. Wyniki badania opublikowano na łamach Pediatrics.

Badacze zaprojektowali zagnieżdżone kliniczno-kontrolne badanie. Grupę badaną, względem której wyodrębniono grupę kontrolną z populacji ogólnej, stanowiły dzieci ze świeżo rozpoznanym młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż stosowanie jakiegokolwiek antybiotyku u dziecka wiązało się z wyższym ryzykiem rozwoju młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (aOR: 2.1; 95% CI: 1.2–3.5). Moc tego związku wzrastała wraz z dawką antybiotyku (aOR po 5 kursach antybiotykoterapii: 3.0; 95% CI: 1.6–5.6). Najsilniejszą zależność obserwowano w przypadku rozpoznania młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów w przeciągu jednego roku od ekspozycji na antybiotyki. Na korelację nie wpływały ilość, jak i rodzaj infekcji, z powodu których wdrażano antybiotykoterapię.

W przeciwieństwie do antybiotyków, stosowanie innych leków przeciwdrobnoustrojowych (np. leków przeciwwirusowych, przeciwgrzybiczych) nie wiązało się ze wzrostem ryzyka zachorowania na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów w przyszłości. Dodatkowo wykazano, iż antybiotykoterapia infekcji górnych dróg oddechowych znacznie częściej wiązała się z rozwojem młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, w porównaniu z przypadkami, w których stosowano inne metody leczenia.

Podsumowując, na podstawie powyższego badania obejmującego dużą populację pediatryczną wykazano, iż stosowanie antybiotyków wiąże się z częstszą zachorowalnością na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów w przyszłości.