Stosowanie witaminy C w dnie moczanowej – czy skuteczne?

Jednak opublikowane niedawno wyniki badania oceniającego wpływ witaminy C na stężenie km w surowicy, u chorych z ustalonym rozpoznaniem dny moczanowej, nie są już tak obiecujące.

Badania na zdrowych ochotnikach wykazały, że suplementacja witaminy C w średnich dawkach (500mg/dobę), może korzystnie wpływać na obniżenie stężenia kwasu moczowego (km) w surowicy oraz zmniejszać ryzyko wystąpienia dny moczanowej. Korzystny wpływ witaminy C wydaje się być wynikiem zarówno z jej działania urykozurycznego, jak i hamowania syntezy kwasu moczowego. Metaanaliza 13 badań klinicznych oceniających wpływ kwasu askorbinowego na stężenia km w surowicy (badania te nie dotyczyły chorych z dną), wykazała średni spadek km o 0,3mg/d. Jednak opublikowane niedawno wyniki badania oceniającego wpływ witaminy C na stężenie km w surowicy, u chorych z ustalonym rozpoznaniem dny moczanowej, nie są już tak obiecujące. W badaniu udział wzięło 40 chorych na dnę, ze stężeniem kwasu moczowego powyżej 6mg/dl. Połowa badanych, nie leczona wcześniej allopurynolem, otrzymywała allopurynol (100mg/d, n=10) lub witaminę C (500mg/d, n=10). Drugie ramię stanowili chorzy będący już w trakcie leczenia inhibitorem oksydazy ksantynowej, u których zwiększano dawkę allopurynolu w monoterapii (150-400mg/d, n=10) lub dodawano do niego witaminę C. Analiza parametrów laboratoryjnych po 8 tygodniach terapii nie wykazała znaczącego wpływu witaminy C na stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi, zarówno gdy witamina stosowana była w monoterapii, jak i w skojarzeniu z allopurynolem. Stosowanie natomiast wyższych dawek witaminy C, przez dłuższy okres czasu, zwiększałoby ryzyko działań niepożądanych. Przypomnieć należy, iż stężenia km w surowicy są kształtowane poprzez stosowane leki: diuretyki (zarówno tiazydowe, jak i pętlowe) zmniejszają wydalanie z moczem km; dawki aspiryny poniżej 325mg/d zmniejszają klirens km, przeciwnie do dawek przekraczających 3g/dobę (które działają urykozurycznie). Warto o tym pamiętać, szczególnie, że chorzy z dną moczanową, to często pacjenci obciążeni licznymi schorzeniami współistniejącymi (w tym sercowo-naczyniowymi).