123RF
Strategia farmakoterapii bólu w ChZS ►
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 08.04.2022
Źródło: Ból w Chorobach Reumatycznych
– Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów opiera się głównie na eliminacji czy też redukcji czynników ryzyka; kinezyterapii i fizykoterapii; leczeniu farmakologicznym, w tym z zastosowaniem leków dostawowych; leczeniu operacyjnym i terapii regeneracyjnej – mówi prof. Paweł Hrycaj z Oddziału Reumatologii SPZOZ im. Teodora Dunina w Kościanie.
Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszym schorzeniem narządu ruchu, szacuje się, że jej objawy ma ponad 60 proc. populacji po 60. roku życia. Pierwotne jest uszkodzenie chrząstki, natomiast wtórne – zajęcie całego stawu. ChZS ma wieloczynnikowe podłoże i złożoną patogenezę – na rozwój mają wpływ czynniki genetyczne, cytokiny, starzenie się organizmu, otyłość, czynniki mechaniczne, metaloproteinazy. Charakteryzuje się zwykle stałą, powolną progresją.
Do najważniejszych objawów klinicznych ChZS należą ból, sztywność, bolesność, obrzęk/wysięk, osteofity, trzeszczenie i deformacje.
– Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów opiera się głównie na eliminacji czy też redukcji czynników ryzyka; kinezyterapii i fizykoterapii; leczeniu farmakologicznym, w tym z zastosowaniem leków dostawowych; leczeniu operacyjnym i terapii regeneracyjnej – mówi prof. Paweł Hrycaj.
W leczeniu farmakologicznym ChZS stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, analgetyki, nutraceutyki, leki modyfikujące, glukokortykoidy, wiskosuplementację, nowatorskie leki – jak np. inhibitory NGF.
Ekspert przedstawia rekomendacje OARSI (Osteoarthritis Research Society International) dotyczące leczenia wielostawowej ChZS, choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego i biodrowego. – W tych rekomendacjach obowiązują pewne generalne reguły, a więc zaczynamy od identyfikacji problemu: jaki staw jest zajęty i jaka jest jego funkcja, jakie są schorzenia towarzyszące, czy występują ból, niestabilność, wysięk, deformacje. Oceniamy również czynniki dodatkowe – czynniki socjalne, oczekiwania pacjentów, nastrój, jakość snu – i wybieramy zestaw podstawowy leczenia – wylicza.
Prof. Hrycaj omawia również leczenie ChZS stawu kolanowego zgodnie z rekomendacjami ESCEO (European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases). – To przykład innego podejścia do leczenia choroby zwyrodnieniowej. Stosujemy odpowiednie kombinacje leczenia farmakologicznego i niefarmakologicznego. W zestawie podstawowym w ChZS są: szkolenie pacjentów, odpowiednia informacja i edukacja, kontrola masy ciała, optymalnie dobrany program ćwiczeń aerobowych wzmacniających czy też oporowych w niektórych przypadkach – wymienia.
Reumatolog podsumowuje stosowanie NLPZ: – Można powiedzieć, że generalnie selektywne inhibitory COX-2 są dobrym wyborem, ale u chorych z nieobciążonym wywiadem warto użyć również nieselektywnych leków steroidowych. Należy rozważyć też dołączenie inhibitorów pompy protonowej. Konieczne jest też uwzględnienie schorzeń towarzyszących i przyjmowanych leków. Trzeba również pamiętać o niekorzystnym wpływie na chrząstkę stawową.
Specjalista przedstawia wyniki dużej metaanalizy da Costy – jego zdaniem dają odpowiedź na pytanie, jakie leki należy uwzględnić jako leki pierwszego wyboru w leczeniu choroby zwyrodnieniowej.
– W leczeniu ChZS należy uwzględnić postepowanie niefarmakologiczne, w przypadku nieskuteczności pierwszej opcji – zastosować leczenie farmakologiczne. Leki powinny być dostosowane do stanu chorego, schorzeń towarzyszących, przyjmowanych medykamentów itp. W pierwszej kolejności stosujemy leki najbezpieczniejsze – koksyby – a w przypadku braku efektu – słabe opioidy – podsumowuje prof. Paweł Hrycaj.
Wykład „Strategia farmakoterapii bólu w ChZS” został zaprezentowany podczas webinaru Ból w Chorobach Reumatycznych Wydawnictwa Termedia (kierownictwo naukowe: dr n. med. Magdalena Kocot-Kępska).
Do najważniejszych objawów klinicznych ChZS należą ból, sztywność, bolesność, obrzęk/wysięk, osteofity, trzeszczenie i deformacje.
– Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów opiera się głównie na eliminacji czy też redukcji czynników ryzyka; kinezyterapii i fizykoterapii; leczeniu farmakologicznym, w tym z zastosowaniem leków dostawowych; leczeniu operacyjnym i terapii regeneracyjnej – mówi prof. Paweł Hrycaj.
W leczeniu farmakologicznym ChZS stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, analgetyki, nutraceutyki, leki modyfikujące, glukokortykoidy, wiskosuplementację, nowatorskie leki – jak np. inhibitory NGF.
Ekspert przedstawia rekomendacje OARSI (Osteoarthritis Research Society International) dotyczące leczenia wielostawowej ChZS, choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego i biodrowego. – W tych rekomendacjach obowiązują pewne generalne reguły, a więc zaczynamy od identyfikacji problemu: jaki staw jest zajęty i jaka jest jego funkcja, jakie są schorzenia towarzyszące, czy występują ból, niestabilność, wysięk, deformacje. Oceniamy również czynniki dodatkowe – czynniki socjalne, oczekiwania pacjentów, nastrój, jakość snu – i wybieramy zestaw podstawowy leczenia – wylicza.
Prof. Hrycaj omawia również leczenie ChZS stawu kolanowego zgodnie z rekomendacjami ESCEO (European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases). – To przykład innego podejścia do leczenia choroby zwyrodnieniowej. Stosujemy odpowiednie kombinacje leczenia farmakologicznego i niefarmakologicznego. W zestawie podstawowym w ChZS są: szkolenie pacjentów, odpowiednia informacja i edukacja, kontrola masy ciała, optymalnie dobrany program ćwiczeń aerobowych wzmacniających czy też oporowych w niektórych przypadkach – wymienia.
Reumatolog podsumowuje stosowanie NLPZ: – Można powiedzieć, że generalnie selektywne inhibitory COX-2 są dobrym wyborem, ale u chorych z nieobciążonym wywiadem warto użyć również nieselektywnych leków steroidowych. Należy rozważyć też dołączenie inhibitorów pompy protonowej. Konieczne jest też uwzględnienie schorzeń towarzyszących i przyjmowanych leków. Trzeba również pamiętać o niekorzystnym wpływie na chrząstkę stawową.
Specjalista przedstawia wyniki dużej metaanalizy da Costy – jego zdaniem dają odpowiedź na pytanie, jakie leki należy uwzględnić jako leki pierwszego wyboru w leczeniu choroby zwyrodnieniowej.
– W leczeniu ChZS należy uwzględnić postepowanie niefarmakologiczne, w przypadku nieskuteczności pierwszej opcji – zastosować leczenie farmakologiczne. Leki powinny być dostosowane do stanu chorego, schorzeń towarzyszących, przyjmowanych medykamentów itp. W pierwszej kolejności stosujemy leki najbezpieczniejsze – koksyby – a w przypadku braku efektu – słabe opioidy – podsumowuje prof. Paweł Hrycaj.
Wykład „Strategia farmakoterapii bólu w ChZS” został zaprezentowany podczas webinaru Ból w Chorobach Reumatycznych Wydawnictwa Termedia (kierownictwo naukowe: dr n. med. Magdalena Kocot-Kępska).
