Strategia postępowania po remisji u chorych na RZS leczonych tocilizumabem

Uzyskanie remisji klinicznej reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) po leczeniu biologicznym, nasuwa pytanie o strategię dalszego postępowania w aspekcie klinicznym i ekonomicznym. Odstawienie leku biologicznego zwiększa ryzyko wystąpienia zaostrzenia, stąd idea modyfikacji dawkowania leku biologicznego umożliwiająca podtrzymanie remisji, z uwzględnieniem kosztów terapii.

Naukowcy skupieni wokół badania ToSpace Study Group poddali analizie skuteczność leczenia podtrzymującego remisję tocilizumabem (TCZ) podawanym w wydłużonych odstępach czasu, w stosunku do standardowego dawkowania. Spośród 179 chorych, którzy uzyskali remisję kliniczną stosując przez 24 tygodnie TCZ w dawce 162mg s.c. 1x/tydzień (w monoterapii lub w skojarzeniu z syntetycznym lekiem modyfikującym przebieg choroby), 89 zostało zrandomizowanych do grupy kontynuującej stosowanie TCZ 162mg s.c. 1x/tydzień, pozostali chorzy (n=90) przydzieleni zostali do grupy otrzymującej TCZ 162mg s.c. co 2 tygodnie, przez kolejne 24 tygodnie. Po 48 tygodniach leczenia w grupie otrzymującej TCZ s.c. co tydzień, istotnie więcej badanych utrzymało remisję kliniczną wg DAS28 (90% vs 73%). Czas do wystąpienia zaostrzenia był dłuższy w grupie otrzymującej TCZ 1x/tydzień, niż w populacji z wydłużonym okresem podawania leku, jednak różnice nie były istotne statystycznie. Również inne oceniane wskaźniki (m.in. remisja i niska aktywność choroby wg SDAI, CDAI) były korzystniejsze w ramieniu otrzymującym TCZ co tydzień, nie wykazano jednak różnic statystycznie znaczących. Analizowane grupy pacjentów nie różniły się pod względem tolerancji i bezpieczeństwa terapii.

Mimo, że częstość zaostrzeń była większa w ramieniu otrzymującym w ramach leczenia podtrzymującego TCZ s.c. co 2 tygodnie, ta strategia postępowania powinna być rozważana u niektórych pacjentów, tym bardziej, że w uwzględniając inne wskaźniki aktywności choroby nie wykazano istotnych statystycznie różnic.