W kolejnych zaostrzeniach RZS zajęte są te same stawy

Badanie BeSt dotyczyło strategii leczenia RZS ukierunkowanej na cel uzyskania remisji/niskiej aktywności choroby.

Grupę badaną stanowiło 508 chorych z nowym rozpoznaniem RZS. Następnie podczas wieloletniej obserwacji (mediana to 10 lat od momentu uzyskania niskiej aktywności choroby) co 3 miesiące w badaniu przedmiotowym dokonywano oceny 68 stawów. Na podstawie subanalizy wyliczono, iż 46 proc. stawów zajętych na wizycie wyjściowej co najmniej raz było obrzękniętych w toku dalszej obserwacji. Zajęcie stawu podczas wizyty wyjściowej korelowało z ponownym pojawieniem się obrzęku w tym stawie (OR 2,37), jak również z liczbą epizodów obrzęku danego stawu. Zależność ta była tym silniejsza, im dłużej utrzymywał się obrzęk stawu na początku choroby.

Autorzy tej bardzo interesującej pracy zwrócili uwagę na ciekawy aspekt przebiegu choroby. Po raz pierwszy w sposób systematyczny zbadano kwestię nawracającego obrzęku w poszczególnych stawach w przebiegu RZS. Dużym atutem tej pracy jest długoletnia obserwacja.

W RZS objawom zapalenia stawów towarzyszy uogólniony stan zapalny oraz częste objawy pozastawowe. Choroba ma charakter układowy.

Dostępne terapie, powszechnie stosowane, oparte są na działaniu ogólnoustrojowym, związanym z hamowaniem odpowiedzi zapalnej w całym organizmie. Mimo uzyskania niskiej aktywności czy remisji choroby w trakcie prowadzonej terapii nadal występują epizody nawracających obrzęków stawów. Szczególna predyspozycja do zajęcia tych samych stawów wskazuje, że muszą istnieć miejscowe czynniki odgrywające rolę w rozwoju procesu zapalnego, który w konsekwencji jest przyczyną destrukcji stawu. Kolejne badania naukowe powinny być ukierunkowane na odkrywanie procesów związanych z miejscowym stanem zapalnym. Może to przyczynić się do stworzenia nowych metod leczenia RZS.

Opracowanie: dr n. med. Ewa Morgiel