Wkrótce nowe amerykańskie wytyczne leczenie ŁZS
Autor: Alicja Kostecka
Data: 08.12.2017
Źródło: ACR/AK
American College of Rheumatology i National Psoriasis Foundation przedstawiły wstępne zalecenia, które mają być włączone do nowych wytycznych klinicznych dotyczących leczenia łuszczycowego zapalenia stawów, które prawdopodobnie zostaną opublikowane na początku 2018 roku.
Podczas konferencji prasowej American College of Rheumatology przedstawiono projekt nowych wytycznych leczenia ŁZS, które obejmują interwencję farmakologiczną i niefarmakologiczną ze szczególnym uwzględnieniem chorób współistniejących, w szczególności cukrzycy. Wytyczne obejmują także terapię celowaną i leczenie biologiczne.
W zaleceniach mówi się o tym, że lekarze powinni rozpocząć podawanie leku biologicznego, jedynie jeśli pacjent sobie tego życzy. W przypadku nieleczonego wcześniej aktywnego ŁZS lekarze powinni rozpoczynać leczenie inhibitorem TNF, a nie doustnym lekiem małocząsteczkowym (OSM), inhibitorem IL-17, inhibitorem IL-12 lub inhibitorem IL-23. Ponadto mówi się o tym, aby pacjenci z aktywnym łuszczycowym zapaleniem stawów, oprócz terapii OSM, byli leczeni raczej inhibitorem TNF niż w innym preparatem OSM lub jakikolwiek inny lekiem biologicznym. U pacjentów z czynnym łuszczycowym zapaleniem stawów i chorobą osiową, oprócz leczenia NLPZ, powinno się włączyć inhibitor TNF, niż inny lek biologiczny. Zalecenia promują także rzucenie palenia przez pacjentów z ŁZS.
Autorzy nowych rekomendacji potwierdzają, że większość zaleceń zawartych w nowych wytycznych jest warunkowa z powodu braku wysokiej jakości dowodów, dlatego potrzebna jest bardzo aktywna dyskusja pomiędzy lekarzem a pacjentem w odniesieniu do wyboru leczenia ŁZS.
W zaleceniach mówi się o tym, że lekarze powinni rozpocząć podawanie leku biologicznego, jedynie jeśli pacjent sobie tego życzy. W przypadku nieleczonego wcześniej aktywnego ŁZS lekarze powinni rozpoczynać leczenie inhibitorem TNF, a nie doustnym lekiem małocząsteczkowym (OSM), inhibitorem IL-17, inhibitorem IL-12 lub inhibitorem IL-23. Ponadto mówi się o tym, aby pacjenci z aktywnym łuszczycowym zapaleniem stawów, oprócz terapii OSM, byli leczeni raczej inhibitorem TNF niż w innym preparatem OSM lub jakikolwiek inny lekiem biologicznym. U pacjentów z czynnym łuszczycowym zapaleniem stawów i chorobą osiową, oprócz leczenia NLPZ, powinno się włączyć inhibitor TNF, niż inny lek biologiczny. Zalecenia promują także rzucenie palenia przez pacjentów z ŁZS.
Autorzy nowych rekomendacji potwierdzają, że większość zaleceń zawartych w nowych wytycznych jest warunkowa z powodu braku wysokiej jakości dowodów, dlatego potrzebna jest bardzo aktywna dyskusja pomiędzy lekarzem a pacjentem w odniesieniu do wyboru leczenia ŁZS.