123RF
Wpływ allopurynolu na śmiertelność
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 19.07.2021
Źródło: Hay CA, Prior JA, Belcher J, Mallen CD, Roddy E. Mortality in Patients With Gout Treated With Allopurinol: A Systematic Review and Meta-Analysis. Arthritis Care & Research Vol. 73, No. 7, July 2021, pp 1049–1054
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | krystalopatie, dna moczanowa, hiperurykemia |
Wyniki stoją w opozycji do dotychczasowych danych wskazujących na jego kardioprotekcyjny i nefroprotekcyjny wpływ. Konieczne są jednak dalsze badania.
Allopurynol – będący inhibitorem oksydazy ksantynowej – pozostaje podstawowym lekiem w terapii dny moczanowej i hiperurykemii. Dotychczasowe dane kliniczne wskazują na korzystny wpływ leku na funkcję nerek oraz zmniejszenie śmiertelności wynikające z działania kardioprotekcyjnego w grupie chorych z hiperurykemią i dną moczanową.
Na łamach „Arthritis Care & Research” opublikowano wyniki (Hay i wsp.) systematycznego przeglądu piśmiennictwa i metaanalizy 4 badań obserwacyjnych, które wskazują, że w grupie chorych na dnę moczanową nie obserwowano związku pomiędzy stosowaniem allopurynolu a śmiertelnością niezależnie od przyczyny. Analizą objęto duże badania kohortowe, prowadzone w podobnym okresie dla ujednolicenia grupy.
Wyniki pracy stoją w opozycji do dotychczasowych danych wskazujących na kardioprotekcyjny i nefroprotekcyjny wpływ allopurynolu w grupie chorych na dnę moczanową. Jak zwracają uwagę autorzy pracy, jednym z powodów rozbieżności danych mogą być różnice w metodologii badań. W swojej pracy Hay i wsp. objęli metaanalizą badania obserwacyjne, w przypadku których (przeciwnie do randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych – RCT) stosowana dawka allopurynolu mogła być niewystarczająca do uzyskania optymalnych stężeń kwasu moczowego w surowicy krwi. W RCT, w których wykazano kardioprotekcyjny efekt allopurynolu, często stosowano dawki przekraczające 600 mg/dobę, podczas gdy w codziennej praktyce klinicznej – bardzo często bez uzasadnienia – nie jest przekraczana dawka 300 mg/dobę. Istotnym problemem jest również słaby compliance w odniesieniu do stosowania leku wśród chorych z dną moczanową.
Rezultaty badania są niejednoznaczne względem oceny wpływu allopurynolu na śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, a wyniki 2 analizowanych badań są rozbieżne. Dotychczasowe dane wskazują jednak, że w przypadku tzw. postępowania ukierunkowanego na cel i eskalacji dawki leku dla uzyskania optymalnych stężeń kwasu moczowego w surowicy możliwy jest korzystny wpływ allopurynolu na zmniejszenie śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych – konieczne są jednak dalsze badania.
Opracowanie: dr Marta Madej
Na łamach „Arthritis Care & Research” opublikowano wyniki (Hay i wsp.) systematycznego przeglądu piśmiennictwa i metaanalizy 4 badań obserwacyjnych, które wskazują, że w grupie chorych na dnę moczanową nie obserwowano związku pomiędzy stosowaniem allopurynolu a śmiertelnością niezależnie od przyczyny. Analizą objęto duże badania kohortowe, prowadzone w podobnym okresie dla ujednolicenia grupy.
Wyniki pracy stoją w opozycji do dotychczasowych danych wskazujących na kardioprotekcyjny i nefroprotekcyjny wpływ allopurynolu w grupie chorych na dnę moczanową. Jak zwracają uwagę autorzy pracy, jednym z powodów rozbieżności danych mogą być różnice w metodologii badań. W swojej pracy Hay i wsp. objęli metaanalizą badania obserwacyjne, w przypadku których (przeciwnie do randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych – RCT) stosowana dawka allopurynolu mogła być niewystarczająca do uzyskania optymalnych stężeń kwasu moczowego w surowicy krwi. W RCT, w których wykazano kardioprotekcyjny efekt allopurynolu, często stosowano dawki przekraczające 600 mg/dobę, podczas gdy w codziennej praktyce klinicznej – bardzo często bez uzasadnienia – nie jest przekraczana dawka 300 mg/dobę. Istotnym problemem jest również słaby compliance w odniesieniu do stosowania leku wśród chorych z dną moczanową.
Rezultaty badania są niejednoznaczne względem oceny wpływu allopurynolu na śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, a wyniki 2 analizowanych badań są rozbieżne. Dotychczasowe dane wskazują jednak, że w przypadku tzw. postępowania ukierunkowanego na cel i eskalacji dawki leku dla uzyskania optymalnych stężeń kwasu moczowego w surowicy możliwy jest korzystny wpływ allopurynolu na zmniejszenie śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych – konieczne są jednak dalsze badania.
Opracowanie: dr Marta Madej
