Zalecenia ACR/EULAR postępowania w polimialgii reumatycznej
Autor: Andrzej Kordas
Data: 23.09.2015
Źródło: 2015 Recommendations for the management of polymyalgia rheumatica: a European League Against Rheumatism/American College of Rheumatology collaborative initiative. Dejaco C, Singh YP, Perel P, Hutchings A, Camellino D, Mackie S, Abril A, Bachta A, Balint P
W październikowym wydaniu czasopisma "Annals of rheumatic diseases" (wcześniejsza publikacja Internetowa) opublikowano wytyczne postępowania w polimialgii reumatycznej (PMR). Zalecenia powstały w ramach współpracy międzynarodowej EULAR i ACR, w oparciu o dowody naukowe oraz opinie ekspertów z uwzględnieniem decyzji uzależnionych od pacjenta. Zawierają one 8 ogólnych zasad postępowania oraz 9 szczegółowych dotyczących terapii.
Zespół ekspertów kieruje powstałe zalecenia do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, specjalistów chorób wewnętrznych oraz reumatologów. Mają one pomóc w podejmowaniu decyzji klinicznych u chorych z PMR w codziennej praktyce, co pozwoli na uzyskanie lepszych wyników leczenia tej choroby.
Szczegółowe zalecenia dotyczące postępowania u chorych z PMR:
1. Eksperci zdecydowanie zalecają stosowanie glikokortykosteroidów (GKS) zamiast NLPZ u chorych z PMR, z wyjątkiem możliwości krótkoterminowego zastosowania NLPZ i/lub analgetyków u chorych z PMR i bólem wynikającym z innych stanów chorobowych.
2. Eksperci zdecydowanie zalecają zastosowanie minimalnego czasu terapii indywidualnie dobraną, skuteczną dawką GKS.
3. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) zastosowanie w inicjowaniu leczenia PMR minimalnej skutecznej dawki GKS w przedziale 12,5-25mg ekwiwalentu prednizonu/ dobę. Wyższa dawka w leczeniu inicjującym może być rozważana u chorych z wysokim ryzykiem nawrotu i niskim ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych GKS, podczas gdy u chorych z określonymi schorzeniami współistniejącymi (cukrzyca, osteoporoza, jaskra itp.) i innymi czynnikami ryzyka wystąpienia działań niepożądanych GKS dawka preferowana może być niższa. Eksperci sugerują (słabe, warunkowe zalecenie) nie stosowanie GKS w leczeniu inicjującym w dawce ≤7,5mg/dobę i zdecydowanie odradzają stosowanie dawek >30mg/dobę.
4.Eksperci zdecydowanie zalecają stosowanie indywidualnych schematów redukcji dawek GKS w oparciu o regularne monitorowanie aktywności choroby, markery laboratoryjne oraz działania niepożądane.
5. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) rozważenie zastosowania iniekcji domięśniowych metyloprednizolonu jako alternatywy doustnego stosowania GKS.
6. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) zastosowanie GKS w pojedynczej dawce dobowej; stosowanie leku w dawkach podzielonych nie jest zalecane, z wyjątkiem sytuacji wyjątkowych tj. np. dominujący ból nocny przy zredukowaniu dawki do niskiej (predizon <5mg).
7. Eksperci sugerują rozważenie wczesnego włączenia MTX w połączeniu z GKS szczególnie u chorych z wysokim ryzykiem nawrotu i/lub długiego czasu terapii jak również w przypadku występowania czynników ryzyka, chorób współistniejących oraz jednoczesnego stosowania innych leków, które związane są z częstszym występowaniem działań niepożądanych GKS. MTX może być także rozważany podczas wizyty kontrolnej pacjenta z nawrotem choroby, bez istotnej poprawy po zastosowaniu GKS albo demonstrujących objawy niepożądane GKS. MTX był stosowany w badaniach klinicznych u chorych z PMR w dawkach 7,5mg-10mg/tydzień.
8. Eksperci stanowczo nie zalecają stosowania inhibitorów antyTNFα u chorych z PMR.
9. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) rozważenie zastosowania indywidualnego programu ćwiczeń w PMR, którego celem jest utrzymanie masy mięśniowej i funkcji mięśni oraz redukcji ryzyka upadków.
Szczegółowe zalecenia dotyczące postępowania u chorych z PMR:
1. Eksperci zdecydowanie zalecają stosowanie glikokortykosteroidów (GKS) zamiast NLPZ u chorych z PMR, z wyjątkiem możliwości krótkoterminowego zastosowania NLPZ i/lub analgetyków u chorych z PMR i bólem wynikającym z innych stanów chorobowych.
2. Eksperci zdecydowanie zalecają zastosowanie minimalnego czasu terapii indywidualnie dobraną, skuteczną dawką GKS.
3. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) zastosowanie w inicjowaniu leczenia PMR minimalnej skutecznej dawki GKS w przedziale 12,5-25mg ekwiwalentu prednizonu/ dobę. Wyższa dawka w leczeniu inicjującym może być rozważana u chorych z wysokim ryzykiem nawrotu i niskim ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych GKS, podczas gdy u chorych z określonymi schorzeniami współistniejącymi (cukrzyca, osteoporoza, jaskra itp.) i innymi czynnikami ryzyka wystąpienia działań niepożądanych GKS dawka preferowana może być niższa. Eksperci sugerują (słabe, warunkowe zalecenie) nie stosowanie GKS w leczeniu inicjującym w dawce ≤7,5mg/dobę i zdecydowanie odradzają stosowanie dawek >30mg/dobę.
4.Eksperci zdecydowanie zalecają stosowanie indywidualnych schematów redukcji dawek GKS w oparciu o regularne monitorowanie aktywności choroby, markery laboratoryjne oraz działania niepożądane.
5. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) rozważenie zastosowania iniekcji domięśniowych metyloprednizolonu jako alternatywy doustnego stosowania GKS.
6. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) zastosowanie GKS w pojedynczej dawce dobowej; stosowanie leku w dawkach podzielonych nie jest zalecane, z wyjątkiem sytuacji wyjątkowych tj. np. dominujący ból nocny przy zredukowaniu dawki do niskiej (predizon <5mg).
7. Eksperci sugerują rozważenie wczesnego włączenia MTX w połączeniu z GKS szczególnie u chorych z wysokim ryzykiem nawrotu i/lub długiego czasu terapii jak również w przypadku występowania czynników ryzyka, chorób współistniejących oraz jednoczesnego stosowania innych leków, które związane są z częstszym występowaniem działań niepożądanych GKS. MTX może być także rozważany podczas wizyty kontrolnej pacjenta z nawrotem choroby, bez istotnej poprawy po zastosowaniu GKS albo demonstrujących objawy niepożądane GKS. MTX był stosowany w badaniach klinicznych u chorych z PMR w dawkach 7,5mg-10mg/tydzień.
8. Eksperci stanowczo nie zalecają stosowania inhibitorów antyTNFα u chorych z PMR.
9. Eksperci sugerują (zalecenie słabe, warunkowe) rozważenie zastosowania indywidualnego programu ćwiczeń w PMR, którego celem jest utrzymanie masy mięśniowej i funkcji mięśni oraz redukcji ryzyka upadków.
