Natręctwa – jaka jest ich przyczyna i jak je leczyć?
Redaktor: Krzysztof Zielonka
Data: 27.10.2021
Jaka jest przyczyna zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych? Jak wygląda ich przebieg i dalsza prognoza? I wreszcie – czy i jak można skutecznie leczyć natręctwa? Warto sięgnąć po pozycję książkową, która zaspokoi potrzeby zarówno pacjentów poszukujących odpowiedzi na nurtujące pytania związane z chorobą, jak i psychiatrów, lekarzy rodzinnych oraz lekarzy w trakcie specjalizacji, prowadzących terapię tych zaburzeń.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, określane też nerwicą natręctw, są zaburzeniem, które charakteryzuje się występowaniem natrętnych, nawracających myśli i/lub czynności. Natrętne myśli i wyobrażenia umysłu (obsesje) powodują lęk i złe samopoczucie. Aby wyciszyć narastający lęk i niepokój, człowiek jest zmuszony powtarzać czynności (kompulsje), często w formie rytuału, a więc sekwencji działań wykonywanych według określonego rytuału.
Szacuje się, że w populacji ok. 2,5 proc. osób cierpi na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, stale lub na jakimś etapie swojego życia. Oznacza to, że w samej Polsce takich osób jest ok. miliona. Natręctwa poważnie utrudniają codzienne funkcjonowanie, powodują duże cierpienie psychiczne, a nieleczone mogą się utrwalić.
Z medycznego punktu widzenia istotnym wymiarem problematyki natręctw jest zjawisko występowania tych objawów w różnych schorzeniach. Mogą to być zaburzenia sfery afektywnej, zaburzenia lękowe, zaburzenia odżywiania, schizofrenia, jak również dysmorfofobia oraz zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych.
W zależności od nasilenia objawów leczenie natręctw polega na zastosowaniu odpowiednich leków, w tym selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, a także leczenia psychoterapeutycznego, w tym głównie metody poznawczo-behawioralnej. Pomocna bywa również terapia psychodynamiczna. Często trzeba łączyć farmakoterapię z psychoterapią.
Leczenie natręctw jest procesem długotrwałym i złożonym, w którym bardzo ważnym elementem jest cierpliwość pacjenta – stosowane formy terapii działają bowiem stopniowo i stosunkowo powoli. Bez względu jednak na nasilenie, czas trwania, charakter czy liczbę natręctw – terapia może przynieść znaczące korzyści, a nawet całkowite wyleczenie.
Na rynku medycznym ukazała się książka „Natręctwa” doktora psychiatrii Macieja Żerdzińskiego, który omówił w niej wszystkie powyższe kwestie w sposób dogłębny i zgodny z wiedzą współczesnych badaczy oraz z własnymi doświadczeniami klinicznymi. Pozycja ta będzie doskonałym źródłem wiedzy zarówno dla pacjentów, którzy chcą oswoić się ze swoją chorobą i dobrze ją poznać, jak i dla lekarzy oraz terapeutów, którzy chcą ją skutecznie leczyć.
W książce zostały szczegółowo omówione tematy, takie jak charakterystyka zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, ich epidemiologia, przebieg i etiopatogeneza. W obrębie tej ostatniej opisano uwarunkowania neurobiologiczne, zmiany anatomiczne i neurochemiczne u pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, jak również uwarunkowania psychospołeczne i genetyczne.
Następnie autor szczegółowo omawia zagadnienie leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, w tym terapię farmakologiczną oraz leczenie psychologiczne. Co ważne, opisano zasady prowadzenia różnych form terapii w zależności od charakterystyki i funkcji objawów zespołu natręctw, a także ze względu na postawy pacjenta, w tym jego sposoby komunikowania się. Osobny rozdział poświęcono też problematyce leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w kontekście postawy rodziny i osób bliskich.
Warto wspomnieć, że Maciej Żerdziński obronił doktorat na temat relacji zachodzących między natręctwami a chorobą afektywną dwubiegunową, a także zorganizował dwie ogólnopolskie konferencje naukowe dotyczące problematyki zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
Książkę można nabyć na stronie Wydawnictwa Termedia, zarówno w formie papierowej, jak i w wersji elektronicznej.
Szacuje się, że w populacji ok. 2,5 proc. osób cierpi na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, stale lub na jakimś etapie swojego życia. Oznacza to, że w samej Polsce takich osób jest ok. miliona. Natręctwa poważnie utrudniają codzienne funkcjonowanie, powodują duże cierpienie psychiczne, a nieleczone mogą się utrwalić.
Z medycznego punktu widzenia istotnym wymiarem problematyki natręctw jest zjawisko występowania tych objawów w różnych schorzeniach. Mogą to być zaburzenia sfery afektywnej, zaburzenia lękowe, zaburzenia odżywiania, schizofrenia, jak również dysmorfofobia oraz zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych.
W zależności od nasilenia objawów leczenie natręctw polega na zastosowaniu odpowiednich leków, w tym selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, a także leczenia psychoterapeutycznego, w tym głównie metody poznawczo-behawioralnej. Pomocna bywa również terapia psychodynamiczna. Często trzeba łączyć farmakoterapię z psychoterapią.
Leczenie natręctw jest procesem długotrwałym i złożonym, w którym bardzo ważnym elementem jest cierpliwość pacjenta – stosowane formy terapii działają bowiem stopniowo i stosunkowo powoli. Bez względu jednak na nasilenie, czas trwania, charakter czy liczbę natręctw – terapia może przynieść znaczące korzyści, a nawet całkowite wyleczenie.
Na rynku medycznym ukazała się książka „Natręctwa” doktora psychiatrii Macieja Żerdzińskiego, który omówił w niej wszystkie powyższe kwestie w sposób dogłębny i zgodny z wiedzą współczesnych badaczy oraz z własnymi doświadczeniami klinicznymi. Pozycja ta będzie doskonałym źródłem wiedzy zarówno dla pacjentów, którzy chcą oswoić się ze swoją chorobą i dobrze ją poznać, jak i dla lekarzy oraz terapeutów, którzy chcą ją skutecznie leczyć.
W książce zostały szczegółowo omówione tematy, takie jak charakterystyka zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, ich epidemiologia, przebieg i etiopatogeneza. W obrębie tej ostatniej opisano uwarunkowania neurobiologiczne, zmiany anatomiczne i neurochemiczne u pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, jak również uwarunkowania psychospołeczne i genetyczne.
Następnie autor szczegółowo omawia zagadnienie leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, w tym terapię farmakologiczną oraz leczenie psychologiczne. Co ważne, opisano zasady prowadzenia różnych form terapii w zależności od charakterystyki i funkcji objawów zespołu natręctw, a także ze względu na postawy pacjenta, w tym jego sposoby komunikowania się. Osobny rozdział poświęcono też problematyce leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych w kontekście postawy rodziny i osób bliskich.
Warto wspomnieć, że Maciej Żerdziński obronił doktorat na temat relacji zachodzących między natręctwami a chorobą afektywną dwubiegunową, a także zorganizował dwie ogólnopolskie konferencje naukowe dotyczące problematyki zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
Książkę można nabyć na stronie Wydawnictwa Termedia, zarówno w formie papierowej, jak i w wersji elektronicznej.
