PCT w morfologii – co oznacza wskaźnik? Normy i analiza wyniku
Data: 25.07.2023
Działy:
Artykuł sponsorowany
Aktualności
| Tagi: | PCT, hematokryt płytkowy, trombokryt, płytkokryt, morfologia |
PCT w morfologii to parametr hematokrytu płytkowego lub trombokrytu. Wskaźnik ten określa stosunek objętości masy płytkowej krwi do jej całkowitej objętości. Do podwyższenia wskaźnika dochodzi na skutek infekcji, oparzeń lub zabiegów operacyjnych. Jakie inne czynniki mogą prowadzić do wzrostu PCT?
Co oznacza PCT w morfologii?
PCT to skrót od hematokrytu płytkowego, trombokrytu lub płytkokrytu. W morfologii oznacza parametr, który określa, jaki jest stosunek objętości masy płytek krwi do całkowitej objętości krwi. Badanie pokazuje zatem, jaka jest procentowa zawartość płytek we krwi.
Płytki krwi obok krwinek białych i czerwonych stanowią główny element składu krwi. Ich funkcją jest m.in. inicjowanie procesu krzepnięcia krwi. Wskaźnik PCT może być mylony z prokalcytonią, czyli badaniem immunochemicznym o takim samym skrócie. Oznaczenie poziomu prokalcytoniny umożliwia wykrycie stanu zapalnego lub infekcji na bardzo wczesnym stadium przed pojawieniem się pierwszych objawów. Badanie prokalcytoniny umożliwia ponadto rozróżnienie rodzaju zakażenia.
Jakie są normy PCT w morfologii?
Normy hematokrytu płytkowego wynoszą 0,16–0,34 proc. Należy jednak wiedzieć, że interpretacja wyniku powinna uwzględniać pozostałe wskaźniki morfologii. Obniżone lub podwyższone PCT przy prawidłowych innych parametrach nie jest powodem do niepokoju. Wszelkie nieprawidłowości w wyniku badania morfologicznego należy omówić z lekarzem rodzinnym lub ze specjalistą, który zlecił badanie.
Przyczyny podwyższonego PCT
Wpływ na podwyższenie płytkokrytu ma wiele czynników i nie zawsze wynikają one ze stanu chorobowego. Dlatego do interpretacji wyników niezbędny jest wywiad lekarski, uwzględniający następujące informacje:
• czy pacjent nadużywa alkoholu,
• czy pacjent regularnie lub w ostatnim czasie oddawał krew,
• czy pacjent w ostatnim czasie przeszedł zabieg chirurgiczny,
• czy pacjent w ostatnim czasie uległ oparzeniu,
• czy pacjent poddawany jest leczeniu onkologicznemu.
Wystąpienie jednej z powyższych okoliczności może być przyczyną podwyższenia PCT w morfologii. Wśród innych czynników prowadzących do wzrostu hematokrytu wskazuje się na: choroby autoimmunologiczne, zaburzenia układu odpornościowego, stany zapalne tkanek i narządów, choroby zapalne jelit, łuszczycę. Do podwyższenia PCT dochodzi również w przypadku nadpłytkowości rodzinnej. Wysoki płytkokryt wykrywany jest też u osób długotrwale przyjmujących niektóre leki, np. pochodne retinolu, winkrystyny, tretynoiny, hormonalnej terapii zastępczej i doustnej antykoncepcji hormonalnej.
Co oznacza niskie PCT w morfologii?
Obniżone PCT w morfologii najczęściej wskazuje na niedobory witamin z grupy B. Zbyt niski płytkokryt może być również skutkiem polekowego lub alkoholowego uszkodzenia szpiku oraz małopłytkowości rzekomej.
PCT to skrót od hematokrytu płytkowego, trombokrytu lub płytkokrytu. W morfologii oznacza parametr, który określa, jaki jest stosunek objętości masy płytek krwi do całkowitej objętości krwi. Badanie pokazuje zatem, jaka jest procentowa zawartość płytek we krwi.
Płytki krwi obok krwinek białych i czerwonych stanowią główny element składu krwi. Ich funkcją jest m.in. inicjowanie procesu krzepnięcia krwi. Wskaźnik PCT może być mylony z prokalcytonią, czyli badaniem immunochemicznym o takim samym skrócie. Oznaczenie poziomu prokalcytoniny umożliwia wykrycie stanu zapalnego lub infekcji na bardzo wczesnym stadium przed pojawieniem się pierwszych objawów. Badanie prokalcytoniny umożliwia ponadto rozróżnienie rodzaju zakażenia.
Jakie są normy PCT w morfologii?
Normy hematokrytu płytkowego wynoszą 0,16–0,34 proc. Należy jednak wiedzieć, że interpretacja wyniku powinna uwzględniać pozostałe wskaźniki morfologii. Obniżone lub podwyższone PCT przy prawidłowych innych parametrach nie jest powodem do niepokoju. Wszelkie nieprawidłowości w wyniku badania morfologicznego należy omówić z lekarzem rodzinnym lub ze specjalistą, który zlecił badanie.
Przyczyny podwyższonego PCT
Wpływ na podwyższenie płytkokrytu ma wiele czynników i nie zawsze wynikają one ze stanu chorobowego. Dlatego do interpretacji wyników niezbędny jest wywiad lekarski, uwzględniający następujące informacje:
• czy pacjent nadużywa alkoholu,
• czy pacjent regularnie lub w ostatnim czasie oddawał krew,
• czy pacjent w ostatnim czasie przeszedł zabieg chirurgiczny,
• czy pacjent w ostatnim czasie uległ oparzeniu,
• czy pacjent poddawany jest leczeniu onkologicznemu.
Wystąpienie jednej z powyższych okoliczności może być przyczyną podwyższenia PCT w morfologii. Wśród innych czynników prowadzących do wzrostu hematokrytu wskazuje się na: choroby autoimmunologiczne, zaburzenia układu odpornościowego, stany zapalne tkanek i narządów, choroby zapalne jelit, łuszczycę. Do podwyższenia PCT dochodzi również w przypadku nadpłytkowości rodzinnej. Wysoki płytkokryt wykrywany jest też u osób długotrwale przyjmujących niektóre leki, np. pochodne retinolu, winkrystyny, tretynoiny, hormonalnej terapii zastępczej i doustnej antykoncepcji hormonalnej.
Co oznacza niskie PCT w morfologii?
Obniżone PCT w morfologii najczęściej wskazuje na niedobory witamin z grupy B. Zbyt niski płytkokryt może być również skutkiem polekowego lub alkoholowego uszkodzenia szpiku oraz małopłytkowości rzekomej.
