Zalecenia BSD w sprawie diagnostyki i leczenia choroby Behçeta

Brytyjskie Towarzystwo Dermatologiczne wydało zalecenia dotyczące postępowania diagnostyczno-terapeutycznego wobec pacjentów z chorobą Behçeta. Rekomendacje zostały opublikowane na łamach „British Journal of Dermatology”.

Choroba Behçeta może objawiać się na różne sposoby, w zależności od zajętych narządów. Oznacza to, że w celu optymalizacji leczenia potrzebne są badania wielospecjalistyczne, a proces leczenia musi uwzględniać wiele czynników, w tym wiek, płeć i choroby współistniejące. Tak postrzegana choroba doprowadziła do wydania aż 78 punktów rekomendacji, z których najważniejsze przedstawiamy poniżej.

Podczas diagnozowania osób z podejrzeniem choroby Behçeta należy wziąć pod uwagę kryteria International Study Group (ISG) lub the International Criteria for Behcet’s Disease (ICBD).

Glikokortykosteroidy o dużej sile działania powinny być stosowane do miejscowego leczenia owrzodzeń jamy ustnej i narządów płciowych - jeśli objawy są łagodne, lub jako leczenie wspomagające z ogólnoustrojową immunosupresją w przypadku cięższej postaci choroby.

Jako lek drugiego rzutu w leczeniu owrzodzeń jamy ustnej należy zastosować kolchicynę; zalecenie dotyczy pacjentów, u których sama miejscowa terapia kortykosteroidami zapewnia niewystarczającą kontrolę choroby. Dawkę leku należy zwiększać stopniowo, aby zminimalizować skutki uboczne ze strony przewodu pokarmowego. Lekami trzeciego rzutu są tu mykofenolan mofetylu oraz azatiopryna. Towarzyszące zajęcie innych narządów współwystępujące z opornością na dotychczasowe leczenie są wskazaniem do włączenia inhibitorów TNF alfa.

Nie ma wystarczających dowodów, aby zalecać stosowanie miejscowych inhibitorów kalcyneuryny, kolchicynę w leczeniu zapalenia mieszków włosowych i sukralfat w leczeniu owrzodzeń narządów płciowych u osób z chorobą Behçeta.

Opcją pierwszego rzutu w leczeniu zapalenia stawów, o ile nie ma innych poważnych zmian narządowych, jest kolchicyna. Krótki cykl doustnych kortykosteroidów w małych dawkach można zastosować jako opcję drugiego rzutu (także w sytuacji braku poważnego zajęcia narządów), gdy odpowiedź na kolchicynę jest niewystarczająca. Jako alternatywę dla glikokortykosteroidów można stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Pełna wersja jest dostępna w języku angielskim pod linkiem.