Abemacyklib poprawia odpowiedź i wydłuża PFS u chorych na hormono-opornego raka piersi
Autor: Marta Koblańska
Data: 06.07.2017
Źródło: ASCO 2017/KS
Zgodnie z przedstawionymi na tegorocznym kongresie ASCO w Chicago wynikami wieloośrodkowego, podwójnie zaślepionego badania klinicznego III fazy z randomizacją MONARCH 2 (abs. 1000), dodanie abemacyklibu do fulwestrantu wiązało się z poprawą odsetka obiektywnych odpowiedzi (objective response rate, ORR) oraz wydłużeniem przeżycia wolnego od progresji choroby (progression-free survival, PFS) o 7 miesięcy w porównaniu z placebo u chorych na hormono-opornego, HR-dodatniego, HER2-ujemnego raka piersi z przerzutami.
Abemacyklib jest doustnym, wybiórczym inhibitorem kinazy zależnej od cykliny (cyclin-dependent kinase, CDK)4 i CDK6, któremu amerykańska Agencja Żywności i Leków (Food and Drug Administration, FDA) przyznała na podstawie wyników badania klinicznego I fazy z monoterapią status terapii przełomowej u chorych z opornym na leczenie przerzutowym rakiem piersi. Hamowanie CDK4 i 6 prowadzi do odwracalnego zatrzymania podziałów komórki w fazie G1. Stałe hamowanie CDK4 i 6 powoduje utrzymujące się zahamowanie cyklu komórkowego, które potencjalnie indukuje apoptozę.
W badaniu 669 chorych przydzielono losowo w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej fulwestrant z placebo (n=223) lub abemacyklibem (150 mg dwa razy na dobę lub 200 mg dwa razy na dobę przed wprowadzeniem poprawki do protokołu badania; n=446). Chore w wieku przedmenopauzalnym i okołomenopauzalnym otrzymywały leki będące agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę.
Po okresie obserwacji 19,5 miesiąca mediana PFS wyniosła 16,4 miesiąca w grupie otrzymującej abemacyklib i 9,3 miesiąca w grupie placebo (współczynnik ryzyka [hazard ratio, HR], 0,553; 95% CI, 0,449–0,681; p <0,0000001).
U chorych z choroba mierzalną ORR wyniósł 48,1% (3,5% odpowiedzi całkowitych) w grupie leczonej abemacyklibem z fulwestrantem i 21,3% (0% odpowiedzi całkowitych) w grupie otrzymującej placebo z fulwestrantem.
Działania niepożądane w trakcie leczenia odnotowano prawie u wszystkich chorych w grupie otrzymującej abemacyklib z fulwestrantem, a obejmowały one biegunkę (86% vs 25% w grupie placebo), neutropenię (46% vs 4%), nudności (45,1% vs 22,9%) i zmęczenie (39,9% vs 26,9%). Odsetek neutropenii stopnia 3/4 w grupie otrzymującej abemacyklib wyniósł 26,5%.
Na podstawie tych wyników ustalono, że abemacyklib w skojarzeniu z leczeniem hormonalnym będzie badany w ramach leczenia adjuwantowego u chorych na HR-dodatniego, HER2-ujemnego raka piersi wysokiego ryzyka w badaniu mMonarch 2, do którego rekrutacja rozpocznie się jeszcze w tym roku.
W badaniu 669 chorych przydzielono losowo w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej fulwestrant z placebo (n=223) lub abemacyklibem (150 mg dwa razy na dobę lub 200 mg dwa razy na dobę przed wprowadzeniem poprawki do protokołu badania; n=446). Chore w wieku przedmenopauzalnym i okołomenopauzalnym otrzymywały leki będące agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę.
Po okresie obserwacji 19,5 miesiąca mediana PFS wyniosła 16,4 miesiąca w grupie otrzymującej abemacyklib i 9,3 miesiąca w grupie placebo (współczynnik ryzyka [hazard ratio, HR], 0,553; 95% CI, 0,449–0,681; p <0,0000001).
U chorych z choroba mierzalną ORR wyniósł 48,1% (3,5% odpowiedzi całkowitych) w grupie leczonej abemacyklibem z fulwestrantem i 21,3% (0% odpowiedzi całkowitych) w grupie otrzymującej placebo z fulwestrantem.
Działania niepożądane w trakcie leczenia odnotowano prawie u wszystkich chorych w grupie otrzymującej abemacyklib z fulwestrantem, a obejmowały one biegunkę (86% vs 25% w grupie placebo), neutropenię (46% vs 4%), nudności (45,1% vs 22,9%) i zmęczenie (39,9% vs 26,9%). Odsetek neutropenii stopnia 3/4 w grupie otrzymującej abemacyklib wyniósł 26,5%.
Na podstawie tych wyników ustalono, że abemacyklib w skojarzeniu z leczeniem hormonalnym będzie badany w ramach leczenia adjuwantowego u chorych na HR-dodatniego, HER2-ujemnego raka piersi wysokiego ryzyka w badaniu mMonarch 2, do którego rekrutacja rozpocznie się jeszcze w tym roku.
