Belimumab w leczeniu zespołu Sjogrena
Autor: Aleksandra Lang
Data: 22.12.2015
Źródło: De Vita S, Quartuccio L, Seror R, Salvin S, Ravaud P, Fabris M, Nocturne G, Gandolfo S, Isola M, Mariette X. Efficacy and safety of belimumab given for 12 months in primary Sjögren's syndrome: the BELISS open-label phase II study. Rheumatology (Oxford). 2
Opublikowano wyniki 12-miesiecznej obserwacji z zastosowaniem belimumabu wśród chorych z zespołem Sjogrena. Badaniem objęto populację z obecnością przeciwciał SS-A i/lub SS-B, powikłań narządowych choroby, przetrwałego powiększenia ślinianek lub wskaźnikami aktywacji limfocytów B.
Belimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG wiążącym i hamującym aktywność białka BLyS, biorącego udział w procesach różnicowania, aktywacji i przeżycia limfocytów B. Lek posiada rejestrację w leczeniu aktywnej postaci tocznia rumieniowatego układowego. Odpowiedź na leczenie uzyskano w przypadku 60% badanych z zespołem Sjogrena - odpowiedź uzyskana w 6 miesiącu, utrzymywała się do 12 miesiąca obserwacji. Korzystną odpowiedź na leczenie uzyskano w przypadku powikłań o charakterze limfadenopatii oraz powiększenia ślinianek. Regresja zmian w śliniankach była szybka, za wyjątkiem chorych u których potwierdzono chłoniaka. Korzystny efekt leczenia dotyczył również objawów stawowych. W następstwie leczenia obserwowano ponadto zmniejszenie wykładników laboratoryjnych nadmiernej aktywacji limfocytów B w surowicy krwi. Nie zaobserwowano natomiast istotnego wpływu leku na poprawę funkcji gruczołów łzowych i ślinowych. Lek okazał się bezpieczny podczas całego okresu trwania badania - 52 tygodnie. Odnotowano jedynie łagodne działania niepożądane w postaci przejściowej neutropenii, czy łagodnych powikłań infekcyjnych. Obiecujące wyniki przedstawionej obserwacji, mogą zaowocować dalszymi badaniami na większej populacji pacjentów. W omawianym badaniu była ona nieliczna i wynosiła jedynie 30 badanych.(al)
